وصیت نامه شهید محمدرضا بیک پورشورکی

بسم الله الرحمن الرحیم
« و قد خسر الذین کذبوا بلقاء ا. . . و ما احیا الدنیا الاحب و لهو و لدار الاخره خیر للذین یتقون »
« آنهایی که لقای خدا را دروغ پنداشتند جداً زیان کردند زندگی دنیا چیزی جز بازی و سرگرمی نیست برای آنها که تقوا پیشه کنند سرای آخرت بهتر است ».
الان که دارم این وصیت نامه را می نویسم هیچ دلبستگی به دنیا ندارم و فقط به امید خدا به جبهه می روم و برای مسلمین، برای پیروزی مسلمانان به رهبری زعیم عالی قدر حضرت آیت ا. . .  العظمی، نایب الامان، الامام خمینی، خداوند انشاا. . . اعمال ما را قبول کند و این جان ناقابل ما را که از خود اوست قبول کند که در راه اسلام فدا کنیم. انشا ا. . . 

فقط چند تذکر کوتاه می دهم:
1ـ از پدر و مادر عزیزم که از اول مرا به بادی اسلام آشنا کردند و توانستم بفهمم که برای چه به دنیا آمده ام، از آنها می خواهم که مرا ببخشند که نتوانستم در مقابل زحمات آنها کوچکترین جبرانی بکنم.
2ـ از برادران و خویشاوندان می خواهم که در راه اسلام و اعتلای کلمه حق گام بردارند و هیچگاه از خود سستی راه ندهند و دست توسل به امامان ( ع ) و دعا و قرآن بردارند و برای من حقیر هم طلب مغفرت کنند.
3ـ از عموم مردم می خواهم که در برابر سختیها بایستند و به یاد آورند شعب ابوطالب را در زمان صدر اسلام که چه سختیها بر مردم گذشت و از روحانیت اصیل و ولایت فقیه پشتیبانی کنند و زحمات روحانیون را ارج نهند، مردم شهرستان اگر فساد اخلاقی و فکری پیدا شود و کم کم جوانان مسلمان ما به انحراف کشیده می شوند و در آخر سرسپرده شرق یا غرب می شوند و هرچه بیشتر تقوا پیشه کنید. و از برادران همسنگران دانش آموزم می خواهم که راه مرا ادامه دهید و با جدیت بیشتر درس بخوانید و از عموم مردم تقاضا دارد تا آخرین قطره خونشان دفاع کنند و بدانند که خدا برای هدایت و اداره اجتماع نخست پیامبران و بعد امامان معصوم ( ع ) و بعد در زمان غیبت امام زمان ( عج ) به فقها که جانشینان امام زمان هستند حکومت و ولایت داد. و در پایان می خواهم که اگر حقی از کسی از طرف من ضایع شده و یا کوچکترین برخوردی با کسی داشته ام ببخشند و حلالم کنند.
خدایا امام ما را نگه دار و بر عمرش بیفزا، خدایا ... علمای بزرگ که دلشان به حال این اسلام می سوزد و برای اسلام و خدمت به مسلمین نگهدار.
والسلام
مورخه:12/1/1366
وصیتنامه برادر حقیر شما محمدرضا بیک پور