وصیت نامه شهید محمدحسین تقی زاده هامانه

ربنا افرغ علینا صبرا  ثبت اقدامنا و نصرنا علی القوم الکافرین 
به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و با درود بر آقا امام زمان و نایب برحقش امام خمینی و با درود و سلام فراوان به روان پاک شهیدان در راه خدا و با سلام فراوان بر خانواده های شهدا و فرزندان شهیدان به خون خفته که با خون خود درخت اسلام را آبیاری کردند در اینجا وصیت نامه خود را خطاب به مادرم آغاز میکنم 
ای مادری که شبهای بلند خواب خود را مصروف من کردی و مرا در دامان پر مهر و محبت خودت پرورش دادی و مرا بزرگ کردی و تحویل این جامعه عزیز دادی به من شیر دادی تا ک من بزرگ شدم و در راه رضای خدا شرکت کردم و قدم به راهی گذاشتم که اولیاء خدا گذاشتند قدم گذاشتم به جای پای شهید ، مادر جان من از خدا قدردانی میکنم که این توفیق شهادت در راه خودش را نصیب من کرد و مرا کنار شهدا و حسین به علی (ع) جای داد مادرجان من بیش از 4 یا 5 سال نداشتم که پدرم را از دست دادم که تو زحمت کشیدی و بزرگم کردی مرا ببخش که نتوانستم از شما قدر دانی کنم برای من ناراحت نباش همانا زینب وار زندگی کن و زینب وار رفتار کن تو یک فرزندت را در راه خدا و اسلام و مسلمین از دست دادی اما زینب در صحرای کربلا 72تن را همراه با حسین از دست داد دشمن سرهای مقدسشان را از تن جدا کرد سر مقدس ابا عبدالله الحسین را هم از تن جدا کرد مادر جان آخرین صحبتم با تو این است که اگر زمانی خبر شهادت من را برایت آوردند ناراحت نشوی خوشحال باش که این خوشحالی باعث ناراحتی دشمنان ما (شرق و غرب) و ضد انقلاب کشورمان میشود و شما برادران عزیزم چون من از همان کودکی پدر نداشتم برای من زحمت کشیدید اگر توانایی دارید نگذارید سلاح رزوم من بر زمین بیفتد و دشمن شود بعد از من سلاحم را بر دست گیرید دستی که دست خدا همراه آن است بگیرید و اسلام را زنده کرده و پیروز شوید بر کفار بعثی هر کدام که نمیتوانید به جبهه بیایید در پشت جبهه به این جانبازان کفن پوش کمک کنید و شما ای دوستان آنهایی که واقعا" دوست من هستید آنها کسانی هستند که پیرو خط امام میباشند کسانی هستند که بیشتر وقت خودشان را در جبهه نور علیه ظلمت میگذرانند و برای این جامعه عزیز زحمت میکشند 
بامید پیروزی لشکریان اسلام بر کفر جهانی