وصیت نامه شهید کاظم حاجی حسینی رکن آبادی

بسم رب الشهداء و الصدیقین
« الذی خلق الموت و الحیوه لیبلوکم ایکم احسن عملا »
« خدایی را که مرگ و زندگی را آفرید که شما بندگان را بیامرزد تا کدام نیکوکارترید ».
به نام خدایی که انسان را از پست ترین چیزها آفرید و او را خلیفه خود بر زمین قرار داد و به نام او که جانم در دست اوست و اوست که زندگی می بخشد و بار دیگر این امانت را بازپس می گیرد و با سلام و درود بی پایان به یگانه منجی عالم بشریت ( عج ) و نائب برحقش خمینی عزیز و با سلامی گرم به شهیدان زنده و گلگون کفن تاریخ.
وصیت نامه خود را شروع می کنم هر چند که خود را لایق آن نمی دانم:
خدایا اینک که از زندگی دست شسته و برای رضای تو گام به راه تو می نهم و جان ناقابل و امانت الهی خود را بازپس می دهم و تمامی درهای دنیا را به روی خود بسته ام از تو می خواهم که در رحمت و لطفت را بر من بگشایی و از گناهان بیشماری که در مدت کوتاه عمرم مرتکب شده ام درگذری. بارالها ! نمی دانم چگونه در آن دنیا روبروی حسینت بایستم در حالی که نتوانستم راه او را در پی گیرم و ندای هل من ناصرش را پاسخ گویم. خدایا ! شهادت در راهت نصیبم کن تا در دنیا روسفید گردم. ای انسانها ! دل به دنیا و هوی و هوسهای دنیا مبندید، مگر از این دنیا چه دیده اید که آن را تکیه گاه خود قرار داده اید، دنیا را مزرعه آخرت قرار دهید و چشم جانتان را بگشایید و تاریکی قلبتان را با آب توبه بشویید. این قصرها، کاخها و بناهای مجلل فرو خواهد ریخت و شما در خانه تاریک قبر قرار می گیرید، بکوشید که تاریکی آن را با اعمال نیکتان منور سازید.و شما ای معلمین عزیز ! که آیندگان مملکتتان در زیر دستهای پرتوانتان پرورش می یابند و سیر تکامل به الله را می آموزند مواظب باشید که خدای ناکرده با حرکت ناپسندتان این غنچه های نورسته را پژمرده نکنید. و تو ای مادرم ! که با خون دل مرا بزرگ کردی و برایم رنج و سختیها را تحمل نمودی و من به جای جبران زحماتت که از توان من خارج بود مشکلات زیادی را برایت ایجاد کردم درگذر که دیگر دستم از این دنیا کوتاه است و تو ای پدرم ! که با دستهای پینه کرده ات مرا پرورش دادی موقعیکه خواستم به ندای هل من ناصر حسین زمان لبیک گویم لباس رزم را بر تنم پوشاندی و همیشه تکیه گاهی محکم برایم بودی، خواهش می کنم که صبر را پیشه خود سازی و با یاری کردن امام عزیز روح مرا شاد سازی و تو ای برادرم ! راهم را ادامه ده و در نماز جماعت و دعای کمیل شرکت کن و سعی کن در هر کار نیکی از دیگران سبقت گیری و شما خواهرانم ! حجاب را که پشتوانه انقلاب است محفوظ نگه دارید و هر چند که می دانم شما همیشه همه این مسائل را بهتر از دیگران رعایت کردید و سعی کنید فرزندانی را پرورش دهید که رهرو راه امام حسین ( ع ) باشند. جلوی دیگران برایم گریه و زاری نکنید.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی
حتی کنار مهدی
خمینی را نگه دار
به امید دیدار در کربلای حسینی
امضاء    24/11/1366
کاظم حاجی حسینی رکن آبادی