وصیت نامه شهید هوشنگ رضایی شورکی

بسمه تعالی
این وصیت نامه را با قلبی سرشار و پر از عشق و آن هم عشق رسیدن به خداوند متعال در حالی که گلوله های دشمن خدا از هر طرف بر من فرود می آید و به فضل خدا شروع می کنم.
به نام خداوند پرورش دهندهخون شهداء و در هم کوبنده ستمگران.
” و لاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون “
گمان نبرید آنهایی که در راه حق شهید شده اند مرده اند آنها زندگانی هستند که نزد پروردگارشان روزی می خورنند.
با تقدیم سلام به محضر مقدس مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف و نائب بر حقش امام خمینی و بر شهدای صدر اسلام از تاریخ حسینی تا تاریخ خمینی. سلام بر تو ای پدر، نه بهتر بگویم ای پدران عزیز از دست داده که زندگی حضرت امام حسین را سرمشق زندگی خود قرار دادید و آن را چه نیکو به ما آموختید ما دعوت حسین را لبیک گفته و سینه خود را سپرگلوله های دشمن اسلام کردیم و چه زیبا فرمود حسین (ع) که تربیت ما را در مزار ما جویید [ و ] در سینه های مردم عاشق مزار ماست. آری به خدا قسم سینه ام را دریدم وحسین ( ع )‌را درون سینه ام زیارت کردم. ای مشتاقان کربلای حسین به خدا حسین تنها در کربلا نیست در هر جا که عاشقی است درون سینه عاشق مزار اوست. و سلام بر شما ای مادران عزیز از دست داده و درود بی پایان خدا و رسولش بر شما باد که زندگی زهرا سلام علیها را سرمشق خود قرار دادید و در دامان پاکتان چنین شیردلانی [ را ] پرورش دادید و در هنگام که فرزندتان دیده بر این جهان پهناور گشود به هر چیز کلمه شهادت را در قلب کوچک و پاکیزه اش نهاده اید و شیره جان خود را به او خوراندید تا به سنین بلوغ رسانیدید هر مادری وقتی جوانش در [ به ] سنین بلوغ می رسد رخت دامادی و حجله ای برای او آماده می کند تا پسرش را درون حجله گاه نوعروسش ببیند با دیدن چنین صحنه ای می گوید که به آرزویم رسیدم و پسرم نیز به آرزویش رسید و اما شما ای مادران پسر از دست داده به جای رخت دامادی شاهد پوشیدن کفن سفید بر تن عزیزانتان هستید و چه خوب حجله ای برپا کردید که در آن حجله رسول ا. . . و امیرمومنان ( ع )‌ و همسر عزیزش فاطمه سلام ا . . . علیها و دو فرزندان عزیزشان حسن وحسین حضور دارند و فکر نمی کنم که شما مادران بتوانید آرزویی بهتر از این داشته باشید و اما ای خواهران برادر از دست داده ! نپندارید بی برادر شده اید بلکه آنها شهدای زنده و مهمان خداوند عزوجل اند و شما نیز نباید غم واندوه به خود راه دهید و در عزایشان بنشینید لکن باید رسالت سرور زنان زینب را به دوش گیرید وبه سر منزل مقصود که همان پیروزی اسلام هست برسانید.
والسلام و علیکم 
هوشنگ رضایی