وصیت نامه شهید محمدرسول فیضی فیض آباد

بسم الله الرحمن الرحیم
به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان .  
وصیتنامه پسر ناقابل شما : 
پس از هر چیز باید بدانید که هر انسان که به دنیا می آید به طریقی از دنیای فانی خواهد رفت پس چه بهتر که انسان به دستورات خداوند متعال گوش فرا دهد و بدان عمل نماید تا به حد کمال برسد وقتی آن درجه رسید آن موقع خداوند نمی گذارد تو انسان در میان این دنیا بمانی چرا که او تو را دوست دارد پس ای پدر و مادر خوبم شماها را به ارواح خاک پدرانتان قسم می دهم که بعد از شهادت من فقط صبر کنید و کاری نکنید که خدای ناخواسته آبرویم در برابر شهدای دیگر برود بعد از صبر در همه حال به فکر مردن باشید چرا که انسان وقتی به مرگ  فکر می باشد کمتر ناشکری می کند و کمتر دل به دنیا می بندد و هیچ گاه شهادت فرزند ناقابل خود را به رخ مردم نخواهید کشید چرا که پسر شما برای حفظ دین و قرآن جان خود را فدا کرده است . سپس شما همشیره های عزیز شما که امید من هستید  و ادامه دهنده راه من از شما خواهانم وقتی به کلاس می روید شاگردانی را تربیت نمایید که به جان نثاران فردای ایران اسلامی باشند . دوم آنکه مگذارید کسی در مقام خود سوء استفاده نماید چرا که ما عذاب خواهیم کشید و خداوند انسان بی تفاوت را دوست ندارد . و ای برادر عزیزم اول آنکه مرا در هر جا که خواستی بخاک سپارید و بهتر این است که خاکم در نزدیکترین محل باشد چرا که نمی خواهم باعث زحمت برای رفقا و اقوام علی الخصوص پدر ومادرم باشد . دوم این که دو سالی برایم نماز و روزه بخوانید . سوم این که از تمام آشنایان و آنهایی که ارادت خدمت آنها داشته ام حلال بودی بطلبید .

والسلام
پسر حقیر شما محمد رسول فیضی