وصیت نامه شهید محمدرضا طایقی نصرآبادی

بسم الله الرحمن الرحیم 
« ان الذین امنوا و الذین هاجرا و جاهدوا فی سبیل الله اولئک یرجون 
رحمت الله والله غفور الرحیم .
آنانکه به دین اسلام گرویدند و از وطن خود مهاجرت کردند و در 
راه خدا جهاد کردند آنها امیدوار و منتظر رحمت خدا باشندکه خدا بر آنها بخشنده و مهربان است » . « سوره بقره آیه 271 »
با سلام ودرود به رهبر کبیر انقلاب و سلام بر رزمندگان اسلام این شیران روز و زاهدان شب و سلام بر شهیدان صدر اسلام تابحال . من کوچکتر از آنم که برای شما سخنی بگویم یا وصیتی کنم فقط چند کلمه ای را برای شما امت حزب الله می نویسم . اول سلام گرم من به شما مردم دلاور . بدانید که شما برای آخرت آفریده شده اید نه برای دنیا برای نیستی نه برای هستی برای مردن نه برای زندگانی و شما در حال کوچ می باشید و در سرای موقت و در راه بسوی آخرت هستید و شما رانده مرگید که گریزنده از آن رهایی نمی یابد و جوینده آنرا از دست نمی دهد و ناچار مرگ شما را فرا می گیرد . پس بترسید از اینکه مرگ شما را دریابد و شما در حال گناه باشید .ای جوانان مبادا در غفلت بمیرید که علی(ع)در محراب شهید شد و مبادا در حال بی تفاوتی بمیرید که علی اکبر در راه حسین(ع) و با هدف شهید شد . ای جوانان نکند اینطور باشد که شما جبهه ها را خالی بگذارید در حالی که دشمن در حال تجاوز به آب و خاک و ناموس شما باشد و در نسلهای آینده بچه های شما بر شما لعنت فرستند و بگویند که پدران ما چه انسانهای بی قید و بندی بودند که با بودن دشمن در جلو رویشان هیچ عکس العملی انجام نداده و بی تفاوت در مقابل دشمن سرتسلیم فرود آورده اند . همانطوری که الان خودتان درباره یاران امام حسین(ع) و بقیه امامان میگویید و میگویید که ایکاش ما بجای آنها بودیم و ای کاش ما در صحرای کربلا بودیم و امام حسین( ع) را یاری می کردیم و نمی گذاشتیم که او بی یار و یاور بماند و در کمال مظلومیت با هفتاد و دو تن از یاران باوفایش شهید شود . و اما شما ای مادران : مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه ها جلوگیری کنید که فردا در محضرخدا نمی توانید جواب زینب(س)را بدهید که تحمل هفتاد و دو شهید را نمود . این فرزندان امانتهایی هستند که خدا در دست شما قرار داده سعی کنید این امانتها بخوبی نگهداری کنید و این امانتها را هر وقت خدا بخواهد از شما می گیرد پس مبادا ناراحت از این امر باشید که خدا به شما صبر عنایت می کند . و اما شما ای خواهران حجاب خود را حفظ کنید که این حجاب درهم کوبنده همه ستمگریها و بی ناموسیها است و همین حجاب بود که انقلاب ما را پیروز کرد و تا به اینجا رسانید پس سعی کنید که همینطور حجاب خود را حفظ کنید و زینب گونه در مقابل حوادث ایستادگی کنید . اما من بر حسب وظیفه ای که داشتم به جبهه رفتم و تا آنجایی که توانستم از اسلام حراست کردم و این جان ناقابلم را در راه اسلام فدا کردم . امیدوارم که شما نگذارید جای من خالی بماند و دشمن آنرا اشغال کند . امیدوارم که شما اسلحه برجای مانده مرا بردارید و بر قلب دشمن بتازید . پس در اینجا به کلیه شما امت حزب الله وصیت میکنم که نماز جمعه را ترک نکنید و در مجالس دعای کمیل و دعای توسل شرکت کنید که همین دعاهاست که ما را پیروز می گرداند . و همین نماز جمعه هاست که پشت دشمن را شکسته و کمرش را خم کرده و در آخر از کلیه کسانی که به نحوی از دست من ناراحتی دیده اید حلالیت میطلبم مخصوصاً از همکلاسیها و دانش آموزان هنرستان کشاورزی که چند سال باهم بودیم اگر بدی از من دیده اند که حتما هم دیده اند حلالیت میطلبم و از شما پدر و مادرم که من واقعاً نتوانستم حق پدری و مادری شما را بجای آورم و امیدوارم که شماها هم مرا حلال کنید و از بی بی و پدر بزرگم هم حلالیت می طلبم . از خواهرانم که واقعاً من نتوانستم برادر خوبی برایشان باشم هم حلالیت می طلبم و امیدوارم که زینب گونه صبر کنند و در سوگ من گریه نکنند . در آخر از کلیه اقوام مخصوصاً عموها و داییهایم حلالیت می طلبم . 

والسلام
محمد رضا طایفی