وصیت نامه شهید محمد شریعتی تفتی

بسم الرحمن ا لرحیم
« ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون.
گمان مبرید آنهایی که در راه خدا کشته می شوند مرده اند بلکه 
آنها زنده اند و نزد خدای خویش  روزی می خورند » .
با درود فراوان به رهبر کبیر انقلاب اسلامی و سلام به شهیدان به خون خفته ایران و درود و سلام بر شما ملت قهرمان و شهید پرور ایران ، وصیتنامه خود را شروع می کنم . خدایا در تمام لحظه های عمرم آرزویم این بود که بتوانم سعادت خدمت در راه خودت را داشته باشم . ولیکن سعادت نداشتم هم اکنون که این افتخار بزرگ را نصیب این بنده ناقابل نمودی تا در صحنه نبرد حق و باطل به پیروی از حسین زمان به قیام بر علیه کفر و ستم بپاخیزیم و برای حاکمیت مستضعفین و نابودی مستکبرین مرا توفیق چنین خدمتی نمودی سپاسگزارم . این دنیا سرایی است که ما در آن چند روزی بیشتر نیستیم این دنیا پر از رنگها و نیرنگها و دلبستگیهای پوچ میباشد که مانند ماری خوش خط و خال انسان را به خود مشغول می کند و ما دو راه بیشتر نداریم یا ماندن و غوطه ور شدن در این منجلاب دو روزه و یا دل کندن و جهش نمودن و روح را پرواز دادن و به ملکوت اعلی پیوستن و کمک خواستن از معبود که ما را از این غربت و تنهائی نجات دهد و ما از خدا می خواهیم که لطفی هم به ما کند و ما را هم جز بندگان خویش فرار دهد . و خداوند این حرکت آگاهانه ای را که انجام داده ایم تا امتحان خود را در بندگی بودنش ثابت کنیم خودش یاری کند که در این امتحان موفق و پیروز به یاری خود بیرون آئیم و بتوانیم به دنیا ثابت کنیم که اسلام همچنان با خونهای سرخ آبیاری می شود . پدرم درود من به تو که چونان ابراهیم فرزند خویش را به فرمان خدای بزرگ به قربانگاه فرستادی پدرم بدان و آگاه باش که اسماعیلت هرگز از فرمان باریتعالی سر باز نمی زند و مرگ در راه خدا را جز سعادت نمی داند و زندگی را جز جهاد در راه عقیده درست نمی داند و شهادت را جز مهمترین نعمتهای خداوند میداند . مادرم سلام من بر تو باد که بالاخره بر احساس مادرانه ات غلبه کردی و فرزندت را روانه میدان نبرد حق علیه باطل و مسلمین علیه کفار نمودی و گفتی که تو را در راه خدا هدیه انقلاب اسلامی می کنم و من بوجود تو افتخار میکنم که مادری از سلاله زهرا (س) هستی . خواهرم تو نیز زینب زمان باش و راه مرا ادامه بده و در راه خدا مبارزه کن . برادرم راه خدا بهترین و برترین راههاست پوینده و کوشنده در این راه باش . ای پدر و مادر و برادر و خواهرانم وصیت می کنم و امیدوارم بدان چیزی که میخواهم عمل کنید این است که نباید خودتان را رنج بدهید و عزاداری کنید که گریه و ناراحتی شما باعث خوشحالی دشمن و تقویت روحیه او میشود و در ضمن امکان دارد که در جنگ اتفاقی بیفتد که جنازه من بدست شما نرسد اگر چنین شد هیچ نارحت نشوید و به یاد شهدای کربلا بیفتید و هر وقت که دلتان گرفت به قبرستان شهدا بروید آن وقت هست که دردتان را فراموش می کنید و اگر جنازه من بدست شما رسید آن در قطعه شهدا کنار قبور برادران شهیدم به خاک بسپارید . در خاتمه طول عمر امام بزرگوارمان و پیروزی اسلام و مسلمین را از خدای بزرگ مسئلت می نمایم . 

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
محمد شریعتی 22/5/1361