وصیت نامه شهید سید احمد پلارک

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم

ستایش خدای را که ما را به دین خود هدایت نمود و اگر ما را هدایت نمی کرد،ما هدایت نمی شدیم.

السلام علیک یا ثاراللّه؛ ای چراغ هدایت و کشتی نجات، ای رهبر آزادگان، ای آموزگار شهادت بر حرّان ، ای که زنده کردی اسلام را با خونت و با خون انصار و اصحاب باوفایت، ای که اسلام را تا ابد پایدار و بیمه کردید.

یا حسین (علیه السّلام) دخیلم، آقا جانم وقتی که ما به جبهه می رویم به این نیّت می رویم که انتقام آن سیلی که آن نامردان بر روی مادر شیعیان زده ، برای انتقام آن بازوی ورم کرده و گرفتن انتقام آن سینه ی سوراخ شده می رویم ، سخت است شنیدن این مصیبت ها.

خدایا به ما نیرویی و توانی عنایت کن تا بتوانیم برای یاری دینت به کار ببندیم . خدایا به ما توفیق اطاعت و فرمانبرداری به این رهبر و انقلاب عنایت بفرما . خدایا توفیق شناخت خودت آن طور که شهداء شناختند به ما عطا فرما و شهداء را از ما راضی بفرما و ما را به آن ها ملحق بفرما .

خدایا عملی ندارم که بخواهم به آن ببالم، جز معصیت چیزی ندارم و اللّه اگر تو کمک نمی کردی و تو یاریم نمی کردی به اینجا نمی آمدم و اگر تو ستّار العیوبی را بر می داشتی، می دانم که هیچ کدام از مردم پیش من نمی آمدند، هیچ، بلکه از من فرار می کردند حتّی پدر و مادرم . خدایا به کرمت و مهربانیت ببخش ،آن گناهانی که مانع از رسیدن بنده به تو می شود . الهی العفو…

مادر! توجّه کن! اگر من به زیارت امام رضا (علیه السلام) می رفتم , مگر شما نگران بودید؛ بلکه خوشحال بودید که به زیارت و پابوس امام خویش رفتم . حال شما اصلاً نباید نگران باشید؛ چراکه من به زیارت خدایم و خالق و معشوقم می روم . پس همچون مادران شهید پرور، استوار و محکم باش و هر کس خواست کار خلافی، بر ضدّ انقلاب انجام دهد, جلویش بایست , حتّی اگر از نزدیکترین کسان باشند.

بر روی قبرم فقط و فقط بنویسید (امام دوستت دارم و التماس دعا دارم) که می دانم بر سر قبرم می آید.

ظهر عاشورا ۱۴۰۶ ه.ق. مصادف با ۲۴ /۶/ ۱۳۶۵ ه.ش.
سید احمد پلارک