وصیت نامه شهید علی اکبر جوادی

وقتی بدن پاره پاره مرا آوردند وصیّت می کنم که لباسهای رزمم را از بدنم جدا نکنید و آنها را همان طور که خون آلود است با من در قبر بگذارید زیرا می خواهم همانطور که بدنم خونی است در نزد خدا با همان لباس‌ها بروم که خدا آنها را ارزش می‌نهد. پس مرا با همان لباس‌ها در وادی رحمت یا در صورت امکان در بهشت زهرا دفن نمائید. درست است که این دنیا شیرین است و زندگی در این دنیا لذت بخش، ولی حتماً این را می دانم که خداوند دنیا را محل امتحان قرار داده، درست است که من از میان شما می روم ولی هدفم که همان آیه مبارکه «و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا» است و تمام شتافتگان بسوی اللّه این هدف را دارند و در راه اسلام برای به ثمر رسیدن این قول الهی هر مسلمانی باید بجنگد. بنظر من برای آنکه بتوانید برای این انقلاب تداوم بدهید و این انقلاب در یکجا نمانده تا نسل آینده نیز از پیروزی‌های این قیام بهره‌مند شوند، باید سعی نمائید که اول در خود زمینه آگاه شدن را ایجاد کنید و خود را کم کم به مسائل اسلامی که شدیداً نیاز است آگاه سازید زیرا انقلاب، اسلامی است و ما باید درباره اسلام مطالبی بدانیم. این انقلاب ما یک حُسن بسیار خوبی دارد و آن اینکه مانند سیلی است خروشان که میرود بسوی اللّه و هر نیرویی تا در این جریان است با این جریان می‌رود، ولی موقعی که بخواهد کوچکترین مقاومتی در مقابل این جریان انجام بدهد فوراً این سیل او را خفه کرده و بدور می‌اندازد.