وصیت نامه شهید علی اصغر دهقانی تفتی

به نام او که به من جان داد تا در راه اسلام فدا کنم و خون داد تا در راه دین مقدسم بریزم وصیتنامه کوتاه خود را شروع می کنم . در این لحظات حساس که مملکتم و میهنم مورد تجاوز ابرقدرتهای شرق و غرب قرار گرفته بنا به احتیاج به فرمان رهبر عزیزمان وظیفه شرعی خود دانستم که در این جهاد مقدس شرکت کنم و اگر لایق درگاه خداوند شدم خونم را نثار کنم . اگر شهید شدم سفارش من این است که مبادا هرگز ناراحت شوید زیرا تنها اتفاقی که افتاده این است که امانت خود را که من باشم به صاحب اصلی که خدا باشد پس داده اید و خوشا به حال کسی که بتواند امانت را سالم به دست پروردگار خود بدهد تا در روز واپسین شرمنده و خجل در برابرپیامبران و شهدا نباشد . پدر عزیزم من به تو افتخار می کنم و همیشه مدیون شما هستم چونکه مرا به پروردگارم نزدیکتر کردی و خود و مرا نزد خداوند گرداندی و درود خدا بر تو که چون ابراهیم (ع) فرزند خویش را به فرمان خدای بزرگ به قربانگاه فرستادی و از هیچ کاری دریغ نداشتی و بدان و آگاه باش که اسماعیلیت هرگز از فرمان خدا و رهبر و ائمه سرباز نمی زند سلام و درود که بر احساس مادرانه ات پیروز شدی و فرزندت را به میدان نبرد حق علیه باطل فرستادی و گفتی که ترا در راه خدا هدیه انقلاب اسلامی میکنم من حقیر و من رو سیاه به وجود مقدس تو افتخار می کنم که دومین پسرت را به قربانگاه خدا فرستادی و از هیچ ترس واهمه نداری و تو هم افتخار کن که چنین پسرانی خدا به تو داد بتوانی در راه پروردگاری که هیچ مانند و مثلی ندارد هدیه کنی درود بر شماها صبر جلیل و پایداری محکمی بدهد یک خواهش داشتم که این بود که اگر شهیدان بنیاد شهید هیچ تقاضای در مورد کالا نکنید چون ما در راه خدا کشته میشویم و به هیچ چیز مادی علاقمند نیستم در ضمن از روحانیت مبارز که پرو بال امامان هستند حمایت کنید و آنها را همیشه یار و مدد باشید و پشت جبهه را مستحکم نگه دارید که خیلی خوب است که هر جمعه به نماز جمعه بروید که یکی از ستونهای انقلاب همین نماز جمعه است در ضمن بر روی سنگ قبرم کلمه ناکام ننویسید که من با بهترین کام به شهادت رسیده ام قبرم را در زیر پا برادرم شهید عباسعلی دهقانی مرا دفن کنید یا در کنار قبر سید علیرضا سیلو . و سفارشم به دوستان و خویشاوندان این است که همیشه گوش به فرمان فرائض رهبر عزیزمان باشید و هرچه که گفتند یک به یک از صمیم قلب انجام دهند از تمام اقوام و دوستان و هرکس که من را می شناسد توصیه دارم هرخلافی از من سرزده است از بزرگی خودشان خلاف من را سرپوشیده دارند و مرا عفو کنند تا خداوند هم به من و هم به آنها در بهشت جا و مقام بالا ارج نهد و توصیه من به دانش آموزان و همسنگران مدرسه این است که کسانی میتوانند به جبهه بیایند و کسانی که توانایی ندارند توصیه می کنم در پشت میزها باشند و درسشان را بخوانند تا بتوانند این کشورمان کم کم مستقل شود تا ما نرویم خارج دکتر و مهندس و یا ما جانبازانمان را به خارج نفرستیم که خارجیها آنها را عمل کنند پس ما باید در دو جبهه کار و تلاشمان را شروع کنیم 1ـ در جبهه کلاس و درس 2ـ در جبهه های جنگ ما اگر این دو جبهه را خوب نگهداریم هرگز لطمه نمی خورد ولی اگر این دو جبهه را داشتیم و ایمان نداشتیم خوب نیست باید اول انسان ایمان خود را قوی کند بعد به این دو جبهه رو آورد . در پایان تمام شما آینده سازان میهن و شما مبتکران و مخترعان آینده این مملکت را به خدا میسپارم در خاتمه از پدر و مادرم می خواهم در غم من لباس مشکی نپوشند و گریه و زاری نکنند اگر گریه و زاری می کنند برای خدا و برای طفل شش ماهه امام حسین (ع) باشد دیگر عرضی ندارم . خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار از عمر ما بکاه به عمر او بیفزا .