وصیت نامه شهید محمدعلی انوری تفتی
با درود بر صاحب عصر و امام زمان عجل الله تعالی و فرجه و با دورد بر نائب بر حقش امام خمینی و با دورد بر شهیدان همیشه زنده اسلام . اکنون که دارم چند کلامی وصیت می نویسم هنوز چند روزی بیش از ماه خون و شهادت نگذشته است . محرم ماهی است که حسین (ع) و یارانش چنان مظلومانه به شهادت رسیدند که جهان اسلام برای اینها می گرید . محرم ماهی است که انسان عشق شهادت را درخود به مانند حسین (ع) در روز عاشورا قوی می بیند و همیشه بدرگاه خدا طلب آمرزش می کند . پدر و مادر عزیزم اکنون که این کلام را می نویسم چندی بیش به حمله نمانده است اگر به درگاه خداوند قبول شدم و خون ناپاکم قابلیت ریختن در راه اسلام را پیدا کرد و لیاقت داشتم که به شهیدان بپیوندم آن شهیدانی که همه آنها مردان زاهد و پاکی بودند مبادا گریه و زاری کنید که این کار شما باعث می شود دل دشمنان را شاد کنید شما باید صبر پیشه کنیدکه خداوند فرمود: یا ایها الذین امنوا استعینو بالصبر والصلاة انّ الله مع الصابرین . ای پدر و مادر گرامی باید به شما بگویم که کشته شدن من و هزاران جوان مسلمان دیگر فقط به جرم اعتقاد به وحدانیت خدا و رسالت محمد بن عبدالله (ص) می باشد و بدانید که این کشته شدنها یک نوع باختن نیست بلکه یک فوز عظیم است که خدا هر کدام از بندگانش را که شایسته این فوز عظیم بداند او را به این نعمت بزرگ مفتخر میسازد بنابر این بدیهی است که در همچنین کشته شدنی هیچگونه حزن و اندوهی و سوز و آهی را نیست و باید سعی کنید که از شهادت من برای اسلام بهره برداری کنید زیرا که شهادت آرزوی قلوب عارفان و شهادت آرزوی مشتاقان و عاشقان به الله است . اکنون چند توصیه ای به برادران دانش آموز دارم ای برادران عزیز شما چشم و چراغ آینده ملت هستید باید سنگرهای مدرسه خود را حفظ کنید که دشمن مثل گذشته نتواند در صفوف شما رخنه کند . و شما را از علم و دانش دور کند و شما باید چنان به درس خواندن عشق بورزید که به اسلام عشق می ورزید . و شما ای مادران مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردا محضرخدا نمی توانید جواب زینب (س) را بدهید که تحمل 72 شهید را نمود و شما باید صبر و مقاومت را از او بیاموزید . در آخر چند تذکری به جوانان کشور این امیدان آینده ملت دارم جوانان همه مسئولید در برابر ملتهای تحت ستم بکوشید و آنها را از یوغ استکبار آزاد کنید . ای جوانان نکند در رختخواب ذلت بمیریدکه حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد و مبادا در غفلت بمیرید که علی (ع) در محراب عبادت شهید شد و مبادا در حال بی تفاوتی بمیرید که علی اکبر حسین ( ع) در راه حسین ( ع) و با هدف شهید شد . و شما نکند که از یاری رهبر بزرگ انقلاب این پیر میدان نبرد و این نائب بر حق امام زمان (عج) کوتاهی کنید شما باید به یک دست قرآن و با دست دیگر سلاح را در دست گیرید و برای نجات اسلام بر علیه کفار بجنگید و آنان را از صحنه روزگار بر اندازد و جبهه و جنگ را ترک نکنید که خداوند به شما امر می کند: کتب علیکم والقتال و هو کره لکم وعسی ان تکرهو شیاً وهو خیراً لکم وعسی ان تحبوا شیاً وهو شراً لکم و الله یعلم و انتم لایعلمون . در آخر از شما والدین عزیزم می خواهم که اگر نتوانستم زحماتی که برای من کشیده اید جبران کنم مرا ببخشید تا خداوند مرا مورد عفو قرار دهد و امیدوارم که از من راضی باشید و از کلیه دوستان و اهل شهر و محله هم می خواهم که از من راضی باشند . ضمناً جنازه ام را در گلزار شهداء در کنار قبر شهیدان بخاکم سپارید . به امید پیروزی هر چه سریعتر اسلام بر کفر . انا لله و انا الیه راجعون .
ثبت دیدگاه