وصیت نامه شهید قنبر توکلی کمکویی

بسم تعالی
هنوز اگر همتی به جا مانده است سفر کنیم ، سفر
سفر ادامه بودن ز سینه زنگ کدورت زدودن است آری سفر  کنیم و نترسیم
همه ما می توانیم از خود بپرسیم این است که برای چه زندگی می کنیم و منظور و هدف از ادامه حیات برای چیست ؟ آیا باید دنبال هدف پوچ و زندگی حیوانی رفت یا به دنبال معنویات الهی و بعد مادی را کنار گذاشت دومین سوال ما این است که چرا کار می کنیم برای نان خوردن و زنده ماندن ،زنده ماندن برای چه و پس از فکر انسان باید سرنوشت و تقدیر خود را تعیین نماید و از کلیه مسیرهای انحرافی خود را مهار سازد و به سوی راه رستگاری و راست که همن ذات مقدس الهی برای هر انسانی مقدر نموده گام نهاد و از درون خود به مسافرت بپردازید به سوئی که پایان ناپذیر است مسافرتی بس طولانی و عظیم که سالیانی متمادی درحرکت است و هرچه پیش می تازد به حد نهائی و پایان راه نمیرسدبلکه به معنویات خداوند نزدیکتر میشود و این سفر موقع و زمان معینی دارد که اگر وقت آن زیاد از حد گذشت از این مسافرت عقب خواهد افتاد ودیگر هر چه تلاش و کوشش نماید عمر تلف شده و دیگر زمانی باقی نمانده که او به غافله سالار مسافران برسد و این چند صباحی عمر خود را باید از دنبال مسافرین برود و عاقبت هم به مقصد اعلام نخواهد رسید پس باید که ناتوان و فرصتی داریم و طاقت هر گونه رنج و مشقت در این مسافرت را داریم باید به پا خیزیم و نگذاریم که عمر خود را بیهوده و پوچ و در راهی در پیش داریم به هجرت پرداخت و آنهم هجرت به سوی معبود یگانه که لایق پرستش و عبادت است و تفسیر آیاتی از سوره انفال می گوید " آنانی که ایمان آوردند و هجرت کردند و با  جان و مال خویش در راه خدا پیکار کردند و آنانکه مهاجران و پیکار گران را یاری کردند اینچنین امتی با یکدیگر پیوند همکاری و دوستی دارند و در یک صف هستند
ولی خواهران و برادران : آنانکه ایمان آوردند ولی هجرت نکردند و نخواستند از وضع موجود خود در راه باری حق گامی فراتر نهند آنها از مومنین نیستند و شما با آنان پیوندی نداشته باشید مگر اینکه آنان هم هجرت کنند
وباز در سوره توبه خداوند می فرماید :الذین امنو و هاجروا و جاهدوا فی سبیل الله باموالهم و انفسهم اعظم درجة عند الله و اولئک هم الفائزون
و سید الشهدا (ع) میفرماید (انما الحیاة عقیدة و جهاد ) زندگی سراسر عقیده و جهاد باظالمان است
با این شواهد ما پی به اهمیت هجرت در اسلام خواهیم برد و آنگاه مقصد خود را از درون آغاز نمائیم پس از تزکیه نفس باید که از این زندگی و از این دنیای مادی و از کلیه خوشیهای به ظاهر آن گذشت چون مادر این دنیا مانند رهگذری هستیم که از راهی عبورمی کند و باچشم به هم زدن خواهد گذشت و ما هم را که خدا برای امتحان و آزمایش آفریده است باید هجرت کنیم و به سوی آن آفریننده ای که؟  و بی نیاز است پرواز کنیم و برای پاک سازی درونی خود باید از کینه و حسد و همه رفتارهای غیر اخلاقی صرف نظر کرد و سینه خود را برای او در راه وی پاک و صاف کرد و در این ازهیچ کوششی دریغ نورزیم و با هر مشکلی که روبرو شدیم همانند کوه استوار بایستیم بدون هیچ گونه ترس وحشت این راه ادامه دهیم تا به دیدار معشوق خود بشتابیم و از این دنیا پر بکشیم و به ملکوت اعلاء در سرای دیگر زندگی ابدی برسیم