وصیت نامه شهید حسین دهقان شادکامی
بسم الله الرحمن الرحیم - و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون (آل عمران 169)« آنها که در راه خدا کشته می شوند مرده نگویید بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی می خورند »
بنام خدای بزرگ و با درود وسلام به امام زمان و نایب عظیم الشأن امام خمینی و سلام بر امت شهید پرور ایران و سلام بر حانواده های معظم شهدا ، مفقودین ،اسرا و جانبازان . بنا به وظیفه شرعی که به عهده دارم بر آن شدم تا وصیت نامه خود را بنویسم و من خود آگاه هستم که این مسافرت به جبهه آخرین مسافرت من است و دیگر باز نخواهم گشت . اگر وجودم در این دنیا برای اسلام ومسلمین سودمند نبود شاید که مرگم باعث آن گردد تا خداوند متعال از اشتباهاتی که تا کنون کرده ام مرا ببخشد و از بندگان خود قرار دهد . ما ادامه دهندگان راه شهیدانی هستیم که با خون خود نوشته اند خون بر شمشیر پیروز است و راه ما را ادامه دهید و خونهای ما را پایمال نسازید و به دشمنان خدا وخلق امان ندهید و وظیفه ما این است که خون بدهیم و با خون خود اسلام وقرآن را یاری کنیم تا خدا ما را یاری کند . ما در این هدف بزرگ که در پیش داریم وآن تنها راه نجات بشر از دست ستمگران است .از شهادت باک نداریم شهادت ارثی است که‌از اولیاء خدا به ما رسیده است آنگاه که هزاران جوان در نزد امام از ایشان می خواهند که دعا کند که آنها شهید شوند اینها رهروان حسین (ع) هستند که برای اسلام شهید شد و با شهادت حین اسلام جاودانه تر شد و با شهادت بزرگانی چون بهشتی ،رجایی ، باهنر ، مدنی ، دستغیب و صدوقی و هزاران شهید دیگر اسلام زنده تر و بارور تر گردید و عاشقان شهادت هر لحظه انتظار شهادت می کشند زیرا شهید با اولین قطره خونش گناهانش از جانب خدای بزرگ آمرزیده می شود و ما تا آخرین قطره خونمان مبارزه ومقاومت خواهیم کرد اگر شهید شویم پیروزیم و اگر زنده بمانیم باز پیروزیم و شهید تاریخ ساز است همچنانکه شهید مطهری می گوید شهید قلب تاریخ است شهید به تاریخ روشنایی می دهد، شهید اطاعت ولایت فقیه را شرط پیروزیها می داند . چون اطاعت از ولایت فقیه را اطاعت از خدا می داند و اطاعت از خدا است که موجب سرافرازی در دنیا وآخرت است.
و اما پدر عزیز : وصیتی که با شما دارم این است که شما نیز در حق من وظیفه خود را انجام داده اید و در سن کودکی و در حد بلوغ نیز به نحو احسن به من کمک کردید و شاید روزها می گذشت که فرمان شما را نکرده باشم امید وارم که خدا به شما اجر دهد و شما به بزرگی خودتان مرا ببخشید .
و اما ای مادر عزیزم : تو در راه پرورش من رنجها و سختیها متحمل شده ای و شاهد رنجها و غمهای ما بودی از خدای بزرگ می خواهم که به شما اجر وصبر عطا فرماید . مادر عزیزم از دوری من نگران مباش و اشکی از چشمانت جاری نشود و اگر خواستی گریه کنی به یاد حسین (ع) و علی اکبر و علی اصغر و عباس وقاسم گریه کن و خوشحال باش و از خدا بخواه که این هدیه را از تو قبول کند ، امام حسین خانواده اش را بخاطر اسلام فدا کرد و توهم خوشحال باش و افتخار کن که فرزندت در راه اسلام دعوت حق را لبیک گفت و جان خود رابه خدای بزرگ‌تقدیم می نماید .
و اما ای خواهر و برادرانم : سعی کنید برای خدا خود را خالص گردانید به فکر آخرت باشید و بدانید که خدا در روز قیامت از اعمال ما سئوال می کند پس این زندگی پست و فانی را به دنیای پر از نعمت بفروشید .
شاید حق برادری را ادا نکرده باشم پس مرا ببخشید و به خواهرم بگویید که فقط برای امام حسین و خانواده اش گریه کند و به یاد خدا باشد زیرا یاد خداست که به دلها آرامش می بخشد و به خوبی از نور چشمانت که آنها را دوستشان دارم مواظبت و تربیت نماید و دیگر وصیت من این است که برادر جان از تمامی اقوام و حتی از اهالی روستای شادکام بخواهید که اگرازمن بدی دیده اند و یا حرف ناروایی شنیده اند به بزرگی خودشان مرا ببخشند . والسلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته 21/10/1363حسین دهقان شادکامی
ثبت دیدگاه