وصیت نامه شهید عباس رضایی بویی آبادی
بسم رب الشهداء و الصدیقین
ولاتقولوا لمن یقتل فی سبیل الله اموات بل احیاء ولکن لاتشعرون (قرآن کریم )بقره 154
گمان نکنید کسانیکه در راه خدا کشته می شوند مرده اند بلکه زنده اند ولیکن شما درک نمی کنید .
به نام خدا خدایی که به ما هستی بخشید تا در صراط مستقیم حرکت کنیم خدایی که ابراهیم را از آتش و موسی را از آب نجات داد و خدایی که پیغمبرانی برای هدایت انسانها فرستاد و آنان نیز در صراط مستقیم بسوی معشوق خویش شتافتند .و باسلام براماممان خمینی که کوهها باید استواری و دریاهاخروش را از او یاد بگیرند. و آن پیر جماران که وقتی لب به سخن می‌گشاید کشورهای شرق وغرب از امواج سخنان این عالیقدر پشتشان به لرزه در می آید. وسخنانی گویا از سرشت و قلبهای انسانها ومیلیونها نفر بیرون می آید و او که بعد از 14 قرن دو باره انقلابی را به سبک انقلاب حسین (ع) در روز عاشورا و در کربلا پیاده کرد وبعد به ندای هل من ناصر ینصرنی حسینی پاسخ مثبت داده و میرود تا با رهبری روشنفکرانه و عالیقدر که از ایران خروشیدن گرفته کاخهای سفیف و ابرقدرتهای جهان را از جا برکند و مردمی که خورشید به نظاره آنها ایستاده است و سکوت زمان را تما شا میکند . آری برادر کدامین چشم می توانست باور کند که بار دیگر محراب کوفه طنین ملکوتی ( فزت برب الکعبه ) را شاهد باشد و فواره خون در دشت لاله زار کربلا را درخود حس کند .
چند کلمه با شما ای پیام رسانان خون شهیدان و ای کسانیکه رسالت زینبی بر دوش دارید پیام ما و پیام شهیدان ما را به گوش جهانیان
برسانید و پیام ما را به رنج بردگان و زحمت کشان برسانید و ای امت همیشه در صحنه و شهیدپرور که رزمندگان غیور اسلام را درجبهه ها یاری می نمایید و مانند سدی آهنین جلو ابر قدرتها مقاومت و استقامت می کنید و هیچ وقت امام عزیزمان را تنها نگدارید و گوش به فرمان او با شید و سعی کنید در مسجد جمع شوید و نمازتان را به جماعت بر پا کنید و همه انسانها در محضر خدا هستند مواظب باشید در محضر الهی معصیت نکنید و با استقامت و پایدار باشید که ما را نجات خواهد داد و پیروزمان خواهد کرد و اگر کوتاهی کنیم فردای قیامت باید جواب گوی خون شهیدان در دادگاه الهی باشیم .
همه خویشان را از حضورشان عذر و معذرت می خواهم که مرا ببخشند و همگی را سلام و دعا می رسانم . از حضور برادران اهل روستای خود و اطراف می خواهم که اگر از من بدی دیده اند مرا ببخشند و امید وارم که راه مرا ادامه دهید و نگذارید سلاح من بر روی زمین بیافتد و خداوند تبارک و تعالی همه شما را در راه رسیدن به اهداف الهی و درجه نهایی و درجه نهایی انسانیت که درخور شهیدان است یاری بفرما ید
و ای مادر می دانم که چندین سال مرا با خون دل و بردباری بزرگ کردی و شبها را بی خوابی کشیدی ودردو رنج و زحمت بی نهایت کشیدی
و مرا از بچگی تا بزرگی تربیت کردی که در آخر فرزند خودرا در راه اسلام فدا کردی و امانت خدا پس دادی و چه خوش است بر مادری که فرزند خودرا درراه آقا ابا عبدالله الحسین فرزند زهرا بدهد تا درجهان آخرت نزد زهرا ی مرضیه و زینب خجالت زده و شرمنده نباشد و بدان که در جهان آخرت نزد من می آیی و همدیگر را ملاقات می کنیم و از لطف و بزرگی خود مرا ببخشید که در حین رفتن به کربلای حسینی از شما خدا حافظی نکردم و برا یم گریه و ناله نکنید
وای برادرم محمد علی بعد از اینکه از جبهه برگشتید نتوانستم شما را دیدار نمایم و از شما خداحافظی کنم امید وارم که مرا به بزرگی خود ببخشید و فرزندان خود را چنان تربیت کنید که در آینده به کشور شیعه پرور ایران خدمت بکنند و همچنین برادرم حسین در حین رفتن نتوانستم شما را ببینم امید وارم که ناراحت ونگران نباشید و برادرم رضا جان در سنگر مدرسه درس خودرا بخوان و کاری نکنی که باعث ناراحتی مادر گردد. هرچه تو کردی گوش به فرمان مادر باش و درب خانه را پرچم سبز و قرمز بزن و چراغانی کن و برایم گریه و عزاداری نکنید و نگران نباشید و خواهر عزیزم ای نور چشم من برای من گریه و ناله مکن و مشکی پوش مشو و گریه بکن برا ی زینب که چگونه سر برادر خودرا دید و طفل شیر خوار برادرش علی اصغر و چگونه در مقابل یزیدبن معاویه لعنت الله علیه ایستاد و سخنرانی کرد و هرچه تو کردی حجاب خود را رعایت کن و فرزندان خودرا با اخلاق اسلامی آشنا کن تا در نزد زینب در جهان آ خرت خجالت زده و شرمنده نشوی . در آخر برا ی امام و آزادی کربلای حسینی و پیروزی رزمندگان دعا کنید و همیشه ذکر خدا یادتان نرود اگر در ضمن شهید شدم درحسینیه شهدای سنجدک به خاکم سپارید . خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار . التماس دعا - جانثار اسلام عباس رضایی سنجدکی 4/10/1365
ثبت دیدگاه