وصیت نامه شهید حسین رمضانیان بافقی

ولا تحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتا بل احیا عند ربهم یرزقون
ای فرزند در صحنه نبرد اگر کوهها بر خود بلغزند تو همچنان بر جایت استوار باش و تکان نخور با حالتی خشمناک دندانهایت را بر هم فشر و جمجمه ات را به خدا بسپار .گامهایت را در زمین میخکوب و نگاهت را به منتهاالیه سپاه برگیر و مطمئن باش که پیروزی از سوی خداوند سبحان است.(ملتی که شهادت برای او سعادت است هرگز شکست نخواهد خورد) امام خمینی
با سلام به امام امت خمینی بت شکن و ملت شهید پرور ایران می خواهم چند کلمه ای به عنوان وصیت نامه بنویسم:
شهادت مردن نیست بلکه پرواز کردن از یک زندگی که سر تا پایش همه اش غم واندوه است به یک زندگی ایده ال و جاودانی مگر انسان برای چه آفریده شده است برای خوردن و خوابیدن و کار کردن بالاخره پس از پنجاه یا شصت سال در بستر مرگ بدرود حیات گفتن به خدا قسم نه برادرم :تو منی که اسلام احتیاج به تو دارد پس چرا اینجا نشسته ای الان زمانی است که این درخت اسلام به خون  من و تو احتیاج دارد تا نیرومند شود من که راهم را انتخاب کرده ام و اگر لیاقت آن را داشتم و شهید شدم که خوشا بحالم و اگر هم شهید نشدم خدا نخواسته است و آن یک امری دیگر است و تو ای پدر و مادرم:می دانم که بیست سال زحمت کشیده ای و من را به این مقام رسانده ای باید بر خود ببالی که چنین فرزندی را بزرگ کرده ای و تحویل جامعه داده ای و مانند کوه استوا باشید و لحظه ای از نام خدا غافل نباشید و تو ای خواهرم:زینب وار با سختیها و ناملایمات دست و پنجه نرم کن و شما ای برادرانم می خواهم راهی را انتخاب کنید که من انتخاب کردم و دنباله رو راهم باشید.
والسلام
جانثار اسلام حسین رمضانیان