شناسه: 353304

وصیت نامه شهید علی زعیمیان بافقی

بسم الله الرحمن الرحیم  -  بسمه تعالی
  با درود فراوان به پیشگاه حضرت مهدی (عج) نایب بر حقش و با سلام فراوان به ارواح پاک و مطهر شهدای اسلام تا شهدای والفجر 5این زمان و باسلام فراوان به امت حزب الله وصیت نامه خود را آغاز می کنم .
حضور محترم خدمت پدر و مادر مهربانم سلام ، پس از تقدیم عرض سلام ، سلامتی شما را ازدرگاه ایزد یکتا خواهان و خواستارم و     امید وارم که حالتان خوب بوده باشد و امیدوارم که مرا حلال کنید و مرا به بزرگی خودتان عفوم کنید .                                                           باری پدر و مادر مهربانم ازاینکه نتوانستم زحمات 19 ساله شما را جبران کنم خیلی معذرت می خواهم و طلب بخشش می کنم .
باری پدر و مادر مهربانم سلام عرض می کنم و می گویم اگر من لیاقت شهادت را داشتم و شهید شدم هیچ ناراحت نباشید و خیلی افتخارکنید که این خدای متعال این جور عنایتی به شما کرده که بتوانید این جور فرزندی بزرگ کنید تا بتوانید درراه اسلام قدمی بردارید . من ازخانواده خودم می خواهم که وقتی خبر که وقتی خبر شهادت مرا شنیدید، گریه و زاری نکنید که مبادا دشمن خوشحال شود . چون که شهادت مرگ نیست زندگی جاوید است . شهادت فوز عظیمی است که خدا به هر کس که می خواهد عطا می کند . به قرآن نظر کنید که در سوره آل عمران آیه 168می فرماید کسانی که در راه خدا کشته می شوند مرده نپندارید بلکه آنان زنده اند و نزد خدا روزی می خورند .
باری پدر ومادر مهربانم : پیام دیگرم به برادران خودم این است که اگر من شهید شدم اسلحه مرا به زمین مگذارید و سنگر مرا پر کنید .اولا من کوچکتراز آن هستم که پیامی به مردم بدهم ولی چون وظیفه است چند کلمه ای پر حرفی می کنم پیام من به امت حزب الله و شهید پرور بافق این است که آنهایی که در مجالس روضه خوانی ابا عبدالله الحسین ناله می زنند و می گویند ای کاش ما هم بودیم کربلا امام حسین را یاری می کردیم الان فریاد حسین زمان بلند است و یاری می خواهد و به ندای حسین زمان لبیک گفته و روبه جبهه ها بیاورند و حسین زمان را یاری کنند .        والسلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته
خدایا ، خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار          رزمندگان اسلام پیروزشان بگردان
                                                                                                                                       علی زعیمیان - 28/11/1362

مطالب پیشنهادی

ثبت دیدگاه