وصیت نامه شهید محمدعلی غلام زاده

«بسم رب الشهداء و الصدیقین »
    «و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتابل احیاء عند ربهم یرزقون »آل عمران 169
    «مپندارید آنهایی که در راه خدا کشته می شوند ،مرده اند بلکه زنده اند ونزد پروردگارشان روزی می خورند»
     با سلام فراوان بر امام امت وامت شهیدپرور و پدر ومادر عزیزم وصیت نامه خود را آغاز می کنم :
     اکنون که مرغ روحم قفس جان را شکست و به سوی جانان پر کشید، بسیار خوشحالم ،چرا که به هدف و مقصد حقیقی خود رسیدم .در این جا اول از پدر ومادر عزیزم می خواهم که مرا ببخشند ،چرا که من به هیچ وجه نتوانستم حق فرزندی شما را ادا کنم و شما باید مطمئن باشید که هرگز زحمات شما را فراموش نخواهم کرد .در ضمن از شما می خواهم که برای من تعداد 9 روز ،روزه بگیرید وچند روزی هم برایم نماز بخوانید و برایم مقداری صدقه در راه خدا و برای رضای خدا بدهید .و تو ای برادرم از تو می خواهم که راه مرا ادامه دهی و سلاح به زمین افتاده مرا برگیری و آنقدر با دشمنان اسلام بجنگی تا ریشه کفر و استبداد از سراسر جهان برکنده شود .و شما ای خواهرانم ،اگر چه کوچک هستید می خواهم که زینب وار حجاب خود را رعایت کنید ودر راه اسلام و مسلمین خدمت نمایید.در ضمن از پدر و مادرم می خواهم که هر جا دوست دارند مرا به خاک بسپارند ودر شهادتم لباس سیاه نپوشند و اصلا گریه نکنند و اگرگریه کردند فقط به خاطر امام حسین (ع)باشد.  وشما ای امت حزب الله تنها حرف من با شما این است که جبهه وپشت جبهه را گرم نگه دارید و امام امت را تنها نگذارید چرا که هر چه داریم از امام است .در پایان ازهمه التماس دعا دارم .               برادر حقیر شما -محمدعلی غلامزاده         7 / 1/ 1367

اکنون که مرغ روحم قفس جانم را شکست و به سوی جانان پر کشیده  بسیار خوشحالم چرا که به هدف و مقصد حقیقی خود رسیدم پس در شهادتم گریه و زاری نکنید و لباس سیاه نپوشید.