وصیت نامه شهید احمد کیانی احمدآبادی

بسم الله الرحمن الرحیم
ولاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیا عند ربهم یرزقون               
(قرآن کریم)
با درود فراوان به رهبر انقلاب اسلامی ایران امام امت خمینی بت شکن ودرود فراوان به رزمندگان اسلام و سلام فراوان به شهیدان به خون خفته وصیت نامه خود را شروع می کنم.
الان که دارم این کلام را می نویسم نمی دانید از هیجان این که می خواهم خط مقدم جبهه حق و باطل بروم چقدر خوشحالم که من می خواهم به مادر و خواهرانم و برادرم از اینکه من به جبهه می روم ناراحت نباشند واگر هم شهید شدم گریه وزاری نکنید که من فرزنداسلام هستم و در راه خدا شهید شده ام و اگر گریه و زاری بکنید دشمنان اسلام خوشحال می شوند و این را بدانیدکه فرزندی را که در راه خدا شهید شد باعث سرافرازی است واسلام را با این خونها باید آراست. ما باید خون و خونها بدهیم تا بتوانیم. وحقانیت اسلام را ثابت کنیم و این آخرین پیام من برای خانواده و دیگر فامیلها و آشنایان است. هیچ وقت روحانیت مبارز را فراموش نکنید که اگر پشت روحانیت را خالی کنید روحانیت شکست می خورد و اگر روحانیت شکست خورد اسلام شکست می خورد و اگر اسلام شکست خورد فکر کنید چه مصیبتی به بار می آید. خدایا تو شاهدی که چیزی برتر از جانم ندارم تا فدای اسلام و قرآن کنم من پیروز شدم و به آرزوی خودم رسیدم. مادر هر وقت به یاد من افتادید و خواستید گریه کنید و یا بر سر قبرم بیایید آن لحظه به فکر حسین (ع) باش که در آن زمان چگونه با یزید برای آزادی مسلمانان از زیر سلطه خود و فرزندانش را دو دستی تقدیم حق تعالی نمود مادر عزیز لباسهای مرا بر میخهای دیوار آویزان کن چون که من نمرده ام بلکه زنده ام. مادر امیدوارم که از من  راضی باشی  چون شما خیلی حق بر گردن من دارید چون مرا به سن 20 سالگی رسانیدید امیدوارم همه دوستان - خواهران و برادران - فامیلها و هر کس مرا می شناسد مخصوصاً مرا ببخشند. .
والسلام