وصیت نامه شهید محمدرضا پورتقوی اردکانی

بسم رب الشهداء و الصدیقین
من المومنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلاً
بعضی از مؤمنین بزرگ مردانی هستند که به عهد و پیمانی که با خدا بستند کاملاً وفا کردند پس برخی بر آن عهد ایستادگی کردند ( تا در راه خدا شهید شدند ) و برخی به انتظار ( فیض شهادت ) مقاومت کرده و هیچ عهد خود را تغییر ندادند..
مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک         چند روزی قفسی ساخته اند بهر تنم
ضمن حمد و سپاس و ستایش پروردگار و درود و سلام بر پیامبرش حضرت محمد(ص) و بر ائمه اطهار ورهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران حضرت آیت الله العظمی امام خمینی و بر شهیدان به خون خفته و رزمندگان و بندگان صالح خداوند. آیا لحظه ای فکر کرده ایم که برای چه آفریده شده ایم یا پیامبران برای چه آمده اند و چرا خداوند متعال این همه چیز را در اختیار وتسخیر انسان قرار دادخ است.. همه اینها دلیل بر این است که ما مسئولیم ( وقفوهم انهم مسئولون ) مسئولیم در برابر خود و در برابر جامعه خود و در آخرت هم از ما بازخواست خواهند کرد پس باید ما از مسئولیتمان پاسداری کنیم باید خوب جامعه خود را بسازیم و ساختن همراه با شناختن است.. پس اول باید خود را بشناسم . نه خود مادی بلکه شخصیت و جوهرة وجود خود را بشناسیم و بعلاوه تا خود را نشناخته ایم خدا را هم نشناخته ایم ( من عرفه نفسه فقد عرفه ربه ) آیا آمده ایم که همیشه به فکر مادیات باشیم یا هدفی بالاتر بوده است . آری هدف از آفرینش ما خیلی والا است و آن این است که فلاح و رستگار شویم و برای رسیدن به این هدف باید رنجها بکشیم ، زندانها برویم ، کشته شویم.. باید همه کارهایمان برای خدا باشد باید همچون ابراهیم باشیم . اسماعیلش را که عزیزترین چیزش بود به امر حق تعالی به قربانگاه برد تا او را برای خدا قربانی کند. آیا خدا از این چه هدفی داشت. خدا می توانست که ابراهیم را امتحان کند که این اسماعیل باعث جلوگیری از تکاملش نشود و موجب نشود که ابراهیم از خدای خود دور شود و به چیز مادی دل ببندد باعث میخکوب شدنش نشود. این یک درسی است برای ما مسلمانان باید همه چیز خود را فدای اسلام و خدا کنیم.. باید سر و جان و مال و فرزند را به خدا بسپاریم و خانواده های شهدا هم باید خوشحال باشند که فرزندانشان را در راه خدا داده اند . و اگر من هم شهید شدم از پدر و مادرم می خواهم خوشحال و صبور باشند که فرزندشان را در راه خدای تعالی داده اند. ما نباید دل به این دنیا ببندیم زیرا حب دنیا راس همه خطاهای ماست و کسی که دل از مال دنیا و من برید تقرب به خدا پیدا کرده است.. جهاد به قول حضرت علی (ع) یکی از راههایی است که انسان به بهشت راه می یابد و ایمان یکی از شرایط مهم است و ایمان هم دو نصف می شود نصف آن صبر است و نصف آن شکر یعنی باید در مقابل با همواریها و مشکلات جنگ صبر کنیم و در کنار آن هم شکر خدا را بجا بیاوریم از این همه پیروزیهایی که بدست آورده ایم.. وقتی که در وسط شب در زیز آسمان پر ستاره و با عظمت که نشانه اوج گرفتن و کوهها که نشانه استواری و مقاومت و صبر است و به بیابانهای خشک و بی آب و علف که نشانه مظلومیت است نظر می کنم و در باره آن می اندیشم . دیگر این بیابانها را ساده نمی بینم بلکه آنها را سرزمینی می دانم که هر ذره آن به خون بهترین فرزندان اسلام آغشته است ، فرزندانی که امید اسلام و امام بودند . انسانهایی که مال و جان و وقتشان را وقف اسلام و انقلاب کرده بودند . خلاصه قلم عاجز است که اندکی از بسیاری فداکاریهای آنها را بگوید..حال که بنا است آخر بمیریم پس که چه بهتر در راه عقیده و ایمان و هدف با عزت بمیریم . مردنی که افتخار آفرین است . مردنی که در راه خداست مردنی که باعث نزدیک شدن به خدا می شود . مردنی که باعث خشنودی خدا می شود. در آخر به شما می گویم که قرآن را نصب العین خود قرار دهید و هر چه  می توانید تقوی پیشه کنید که موجب رستگاری است . از همه دوستان امیدوارم که اگر از من خطایی دیده یا در بدی حقشان شده است به بزرگواری خود ببخشید. از پدر و مادرم می خواهم که پانزده روز را برایم روزه بگیرند. حال اسلحه را برداشتم و از سنگر خارج شدم وبه میدان عشق به خدا رفتم به این امید که اسلحه ام را بعد از من بر دوش گیرید و راهم را که همان راه خدا و انبیاء است ادامه دهید و به امید پیروزی نهایی رزمندگان اسلام به رهبری حضرت امام خمینی و برای همه شماها از خداوند متعال عزمی راسختر و اراده ای قویتر و سخت کوشتر و بینشی تیزتر و موفقیت بیشتر خواهانم.. وسیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
 بنده کوچک و ناقابل خدا محمدرضا پورتقوی تاریخ 1361/08/02 است