وصیت نامه شهید حسین فضلی احمدآبادی 2

بسم الله الرحمن الرحیم
به نام الله پاسدار حرمت خون شهدا درود فراوان بر حضرت محمد(ص) و آل اطهارش و درود فراوان بر حضرت مهدی (عج) و نائب برحقش و امت شهیدپرور ایران و درخواست آمرزش و رحمت برای شهدا و اموات از خداوند متعال ، و آرزوی شفاء برای مجروحین و مریضها و آزادی اسرا و پیدا شدن مفقودین و پیروزی رزمندگان کفر ستیز اسلام بر طاغوت جهانی و گام نهادن بر حرم مطهر ابا عبدالله الحسین و ائمه معصومین و آزادی قدس شریف از چنگال صهیونیست و واژگونی کاخ غارتگران و آرزوی طول عمر و سلامتی و عزت برای رهبر عظیم الشان و عاقبت به خیر شدن تمام مومنین ، وصیت نامه را آغاز می کنم ، السلام علیک یا ابا عبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک ، یا حسین شهید مدت چهارسال است که ملت ایران برای پیمودن راه مقدس تو بهترین جوانها را فدا کردند و در جبهه ها چه ایثارها و از خود گذشتگیها نشان دادند. یا ابا عبدالله تو خود میدانی که من از کودکی عاشق تو و کربلایت بودم و موقعیکه بر منابر ، مصیبت تو را می خواندند و سرگذشت مظلومیت تو را می خواندند آرزوی یاری تو را داشتم و بسیاری ار مردم ایران این آرزو را داشتند و خوب خداوند آنان را امتحان کرد . امروز به جای تو رهبر عظیم الشان است که فرمانش عین فرمان توست و بسیاری از جوانان ما لبیک گفتند من از شهدای کربلا و شهدای ایران شفاعت  می خواهم ، نمی دانم عزیزانی که در دنیا با هم بودیم ، با هم دوست و همکلاس و همسنگر بودیم مرا قبول می کنند وای به حالم اگر این عزیزان مرا فراموش کنند ، به اولین شهیدان ، احمدیان و محمودی و آخرین شهید فعلی فیض الله سیفی که اکثراً با هم بودیم ، امید شفاعت بسته ام و هیچگاه آنان را فراموش نمی کنم . به خصوص شهید حسنی ، خداوند روح آنان را با شهدای کربلا محشور دارد. و ای امت شهیدپرور ایران مخصوصاً از دیارم احمدآباد ، شهدا و راه آنان را فراموش نکنید که ادامه آن باقیست . فرزندانتان را در جبهه ها فراموش نکنید که قدر مجالس و دعاها و نماز جمعه ها را داشته باشید که تمام پیروزی به واسطه همینها است . من در برابر شهدا احساس عجز می کنم و بسیار دور به کاروان آنان پیوستم . قدر رهبر را داشته باشید که انشاء الله خداوند از او را از مسلمانان نگیرد که شرف و ناموس و مال مسلمین را حفظ کرده است و همانطور که امام فرموده است هیچ ملتی سراغ نداریم که اینطور ایثار کرده باشد . باید بگوئیم چنین رهبری را دنیا سراغ ندارد که اینطور ملتها را از ذلالت نجات داده باشد. من از پدر و مادر و همسر و برادران و خواهر و کلیه بستگان می خواهم که راه شهدا ادامه دهند و پیام رسان خون آنان باشند و رفتار و کردار بد مرا فراموش کنند و عذر مرا بپذیرید و در حقم دعا کنید که خداوند مرا در صف شهدا قرار دهد و خود را از کارهایی که خداوند راضی نیست دور نگهدارید از همسر و بستگانم می خواهم که فرزندم بطوریکه اسلام می خواهد تربیت کنند و حتماً سواد تا زنده هست یاد بگیرد.. هرچه شما کردید دعای کمیل و نوحه سرایی و شرکت در نماز جمعه و آنهایی که کار خیری انجام می دهند دل سردشان نکنید که لعنت خداوند بر آنهایی باد که بانیان خیر را دلسرد می کنند . روحانیت را حمایت کنید ، زمین خواران مخصوصاً کسانی که از جاده سنتو تا کوره پزی زمینهای پنج هزار نفر اهالی مستضعف احمدآباد را غصب کردند مجازات کنید و مشت محکمی بر دهان یاوه گویان بزنید و جوانان عزیز کسانی که ادعای رفاقت با برادران بسیج دارید و در خیابان و سرکوچه ها وقت گذرانی می کنید خداوند در آخرت از شما جواب می خواهد . منافقین و اختلاف افکنان را مجازات کنید . مردم نباید حرف اینها را گوش کنند که ضرر خودشان و انقلاب است . روحانیون در کارهای خیر پیشقدم و اهل عمل باشند . برای تبلیغات به جبهه بیایند و با آنهایی که ضد انقلاب هستند معاشرت نداشته باشند که به صلاح انقلاب نیست . روحانیت باهم اختلافی ندارند و مردم باید به حرف منافقین گوش ندهند . ازکلیه کسانی که با هم سر و کار داشتیم اگر بد اخلاقی و برخورد بد داشتم طلب بخشش می کنم و اگر کسی از من طلبکار است ، طلب را از خانواده ام تحویل بگیرد تا حق الناس بر گردنم نباشد . خداوند به امام امت سلامتی و طول عمر و عزت، به رزمندگان اسلام شجاعت و پیروزی ، به خانواده های شهدا صبر و اجر و به تمامی شما عاقبت خیر و زیارت کربلا را نصیبتان بگرداند.
والسلام
 مورخ 29/7/1361 برابر با 25 محرم الحرام چهارمین روز شهادت فیض الله سیفی و سید یحیی موسوی روحشان شاد و راهشان پر رهرو