وصیت نامه شهید غلامرضا فتوحی اردکانی

بسم رب الشهدا
اینها زیباترین و شکوهمندترین چهره های زندگی ، یعنی شهادت را برگزیده و به قول استاد مطهری : شهیدان شمع محفل بشریتند و با شهادت خود خون تازه ای در شریانهای جامعه جاری ساختند. شهید غلامرضا فتوحی فرزند مهدی در سال 1337 در خانواده ای زحمتکش به دنیا آمد از آغار زندگی، درس تامل و بردباری را به خود تعلیم داد و از کارهای بیهوده پرهیز می کرد و از نظر اخلاق و رفتار می توان گفت که او به دست خودش ستونهای اخلاق خود را بنا نهاد و چنان دارای حسن و خلقی شد که در افراد دیگر کم نظیر بود. در هفت سالگی به مدرسه رفت و تحصیلات ابتدائی خود را با موفقیت گذراند و در سال اول راهنمائی بنا به دلایلی مجبور به ترک تحصیل شد و برای پیدا کردن کسبی به راه افتاد تااینکه مشغول کار بنائی شد و مدتی در تهران و اطراف گذراند تا اینکه در این شغل مهارتی به دست آورد. در ابتدا آشنائی زیادی با انقلاب داشته و اسلام حقیقی را درک کرده بود . چرا که وقتی امام از پاریس دستور  می دهد که سربازها پادگانها را رها کنند و به مردم بپیوندند غلامرضا در صدد بر آمد که هر چه زودتر به فرمان امامش جامع عمل بپوشاند و به دنبال وقت مناسبی می گردد که این امر را عملی کند و موفق به انجام آن هم شد و بعد به سنت حضرت رسول جامعه عمل پوشید و اقدام به ازدواج کرد و یک فرزند نیز دارد . بعد از خدمت سربازی چند روزی در اردوگاه نیشابور بسر برد و هنگام بازگشت در سپاه ثبت نام کرد و به عضویت سپاه درآمد و چون عشق و علاقه زیادی به جبهه داشت و بر اثر نیاز زیاد بسیج به نیرو ، غلامرضا در بسیج ثبت نام کرد و آموزشهای لازم در رابطه با کارش دید و اما توصیه های او به خانواده و رفقا این بود که امام را تنها نگذارید و فرزندم را به او تعلیم دهید و تا آنجا که خواست درس بخواند . جلوی او ( فرزندم ) را نگیرید.. نماز جمعه را فراموش نکیند. خلاصه بعد از دوره دیدن ، غلامرضا به جبهه اعزام شد 45.روزدر جبهه های حق علیه باطل بر علیه صدامیان می جنگد تا اینکه در              تاریخ 14/2/1361.در جبهه آبادان کبوتر وار با پرهای خونین بال گشود و به سوی معبودش پرکشید و به فیض شهادت نایل آمد.. روحش شاد و راهش پر رهرو باد
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته