وصیت نامه شهید برات علی ظاهرفریمانی

بسم رب الشهداء و الصدیقین اینجانب برات على ظاهر فریمانى از این كه خواستار بوده‌ام به نداى امام خمینى لبیك گویم، موفق شده‌ام. از شما پدر و مادرم متشكرم و از این كه به من اجازه داده‌اید تا به جبهه هاى حق علیه باطل بروم و وظیفه شرعى و دینى خود را انجام دهم و یاران امام حسین (علیه السلام) را در سنگرشان یارى كنم، خوشحالم. امیدوارم كه پس از شهادت من راه تمام شهدا را دنبال نمایید و به نداى امام امت لبیك گویید. به امت شهید پرور ایران هشدار مى‌دهم كه در این موقعیت حساس كه وقت خودسازى و از خودگذشتگى است وظیفه خود را به درستى بشناسند و انجام وظیفه كنند؛ زیرا كه این چنین موقعیت كاروانى است كه در حال گذشتن مى‌باشد و هر كسى كه توانست به اعضاى این كاروان بپیوندد به آرزوى دیرینه خود رسیده است و هر كسى نتواند، افسوس آن برایش مى‌ماند. از امت شهید پرور خواستارم كه امام خمینى را تنها نگذارید و مشت محكمى به دهان منافقین و صدامیان بزنید. دیگر این كه از شما پدر و مادرم خواستارم كه من را ببخشید اگر چه نتوانستم در آن دوران زندگى خود رضایت خاطر شما را جلب نمایم، اظهار پوزش و ندامت از شما دارم و از شما مادر مهربان می خواهم كه هیچ گونه اخم به ابروى خود نیاورید كه مبادا دشمنان اسلام از اخم شما اظهار خوشحالى و شادى كنند.