وصیت نامه شهید میرزاعلی اکبر بابائیان عقدا

 بسم الله الرحمن الرحیم
ای رسول به یاد آر آنگاه که به مومنین گفتی " آیا خداوند به شما مدد نفرمود که سه هزار فرشته به یاری شما فرستاد "بلی اگر شما صبر و ایستادگی در جهاد پیشه کنید و پرهیزکار باشید چون کافران بر سر شما شتابان و خشمگین بیایند . خداوند پنج هزار فرشته را با پرچمی که نشان مخصوص سپاه اسلام است به مدد شما فرستاد خدا آن فرشتگان را نفرستاد مگر برای آن که مژده فتح به شما دهند و دل شما را به نصرت خدا مطمئن کند و فتح و فیروزی نصیب شما نگشت مگر از جانب خداوند توانای متعال.. آری جهاد در رحمت الله است که تنها بر روی بندگان ویژه خداوند باز می شود.. پیراهن سربازی زرهی آهنین است که دست فداکاری و ملیت آن را بر اندام جوان مردان خونگرم و فعال می پوشاند این جامه فاخر در زندگی لباس شرافت و پس از مرگ در بهشت خواهد بود . آری گلگون کفنان یعنی آنهایی که در راه دین و عدالت خون گلوی خود رنگین شده اند . در این جهان جز نام و افتخار نخواهند داشت و در آن جهان جز در فردوس برین خانه نخواهند کرد . من شب و روز شما را به جهاد و مبارزه دعوت می کنم و پیوسته نغمه جانبازی و فداکاری را درگوشهای سنگین شما می نوازم ولی افسوس که کلام گرم من در آهن سرد شما اثر نمی کند . هم اکنون گفتار خود را یکبار دیگر تکرار می نمایم باشد که خون افسرده و سرد در شریانتان به جریان افتاده از حقوق و حیات خود دفاع کنید . نیروهای اسلام از چپ و راست ضربات خود را بر پیکر مجروح صدام فرود می آورند و با کمال شجاعت ، مقاومت کرده تا آخرین تن مردانه جام شهادت سر کشیده اند . دشمنان اسلام در شهر قتل و غارت را به آخرین حد رسانیده از هیچ عمل غیر انسانی دریغ نکردند حتی خون و مال مردم فروگذار نکرده اند از درندگی و خونخواری بعثیان بغداد حتی حیوانات هم معاف نبوده اند . از اینکه دشمنان در اعمال غیر انسانی و باطل خود اینگونه جدیت و خونگرمی نشان می دهند متاثرنیستم بلکه سکوت بعضی ها دل مو منان را مالامال خون کرده است .  جا دارد که از فرط خجلت و شرم نه تنها سر به گریبان بلکه به خاک تیره فروبرند.  البته نپندارید که شهیدان راه خدا مردند بلکه زنده به حیاب ابدی شدند و در نزد خدا متنعم خواهند بود آنان به فضل و رحمتیکه خداوند نصیب آنها گردانیده شاد مانند بشارت و مژده دهند به آن مومنانیکه هنوز با آنها نه پیوسته اند و بعداً در پی آنها به سرای آخرت خواهند شتافت که از مردن هیچ نترسید و از فوت متاع دنیا هیچ غم مخورید و اکنون که در این خطه سرخ شده از خون شهیدانمان و آتش بی امان دشمن می باشم . درود خود را به تمام هموطنان مسلمان و پدر و مادر و خویشاوندان عزیزم و پسر عمه مهربان می فرستم و از آنها تقاضای بخشش می کنم و از آنها می خواهم که برای من گریه نکند و سیاه نپوشند و از دوستانم می خواهم به پدرم تسلیت نگویند بلکه تبریک بگویند و از پدرم تشکر کنند که به من اجازه جهاد داد و از تمام آنهایی که حقی نسبت به این بنده ضعیف ، ذلیل ، مسکین دارند طلب بخشش می کنم و قبل ازهمه مرگ خودم را به همه شما تبریک می گویم . به امید آن روزی که شهید شوم و تمام شما سروران را بخدا می سپارم و از خدا می خواهم که نا امیدم نگرداند.
والسلام سرباز خاکی و برادر شما میرزای بابائیان