وصیت نامه شهید بهرام رحمانی

« بسم الله الرحمن الرحیم» وصیت نامه شهید بهرام رحمانى « به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان » « و لاتحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون؛ مپندارید آنهایى كه در راه خدا كشته شده اند مردگانند بلكه زندگانند كه در نزد خدا روزى مى خورند.» با نام خدا وصیت نامه خود را آغاز مى كنم، با نام خدایى كه جهان را آفرید و با نام خدایى كه تمام كرات و نظم جهان را خود مى چرخاند و با نام خدایى كه پیامبران معصوم را براى هدایت بشر فرستاده تا انسان را از منجلاب و آتش جهنم بدور بدارد و با سلام بر شهدا ى كربلاى حسین (ع) كه تا آخرین قطره خون خود با امام خود به جنگ كفر رفتند و به لقاء الله پیوستند هر چند كه آن زمان نبودیم كه در ركاب آقا ابا عبدالله بجنگیم ولى الان به اماممان لبیك گفتیم و به جنگ كفر برخاسته ایم و من خودم دوست داشتم كه آن موقع بودم كه در ركاب امام حسین (ع) بجنگم ولى خوب شاید با كشته شدنم در راه خدا بتوانم تلاش آن موقع را بكنم. من اول خود را لایق شهادت نمى دانستم چون فيض شهادت را خدا به كسانى مى دهد كه مخلص و پاك شده باشند و چون بزرگى خداوند را دیدم نتوانستم دست از این راه بردارم و امیدوارم خداوند مرا قبول كند و همچنین دوست دارم طورى شهید شوم كه امام حسین (ع) از دست من راضى باشد و آن دنیا پيش خداوند و شهداى كربلا و شهداى دیگر خجالت زده نباشم و همچنین پیش فاطمه زهرا (س) رو سفید باشم. پس از عرض سلام خدمت خانواده عزیزم، مادرجان، هر چند كه مى دانم دلت برایم تنگ مى شود و گریه مى كنى ولى خوب همیشه به یاد صحنه هاي كربلا گریه كن كه زینب (س) چه سختی ها كشید، مادرجان، اگر خدا جان من را براى خود و مولایش قبول كرد و شهید شدم نباید از دورى و فراق من ناراحت شوى در نبودنم از شما مى خواهم با ناملايمان بسازي و شجاع و پشتيبان ولايت فقيه باشى و از امر امام عزیزمان اطاعت كني. پدر عزیزم، از این كه شما مرا به این سن رساندید و حق پدرى را از من دریغ نداشته اید و براى من خیلى زحمت كشیده اید خیلى ممنون و متشكرم، پدر عزیزم، شما از فراق من ناراحت نباشید و این مشیت الهى بوده، پدر عزیزم، از این كه در مدت سرپرستى شما از ما، اگر من اذیت و آزارى كرده ام و شما را رنجاندم باید مرا ببخشید و حلالم كنید. خواهر و برادر عزیزم، امیدوارم كه حالتان خوب بوده و باشد و در راه انقلاب اسلامیمان كوشا باشید، خواهر و برادر عزیزم، در مدتى كه با هم بودیم شما به من خیلى خوبى كرده اید، اگر بدى كردم مرا ببخشید و حلالم كنید و یادتان نرود كه از نصایح امام عزیزمان پيروي كنید. خدمت تمام دوستان و اقوام، پدربزرگ و مادربزرگ، اگر از من هر بدی و پرخاش یا تندی دیده اید باید مرا ببخشید و حلالم کنید. ضمناً مقداری از آن پولی که دست بیژن است برای رد مظالم بدهید؛ همچنين دعا به جان امام یادتان نرود؛ خدایا، خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار، خداحافظ شما. والسلام