وصیت نامه شهید حمزه احمدی اردکانی

بسم الله الرحمن الرحیم
ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون
گمان مبرید کسانیکه در راه خدا کشته شده اند مرده اند بلکه زنده اند و در نزد خدا روزی می خورند

با سلام درود بر رهبر عظیم الشان انقلاب اسلامی و امت شهیدپرور ایران به خصوص امت شهیدپرور شهرستان اردکان وصیت نامه خود را شروع می کنم از تمام دوستان و خویشان و همسایگان و همکلاسیان خود می خواهم که اگربدی در حق آنان کردم مرا حلال نمایند و اگر از من کسی طلبکار است از پدر و مادرم بگیرد. من این وصیتنامه را در حالی می نویسم که از صحت کامل برخوردار هستم گرچه احساس می کنم که به فیض عظیم شهادت نخواهم رسید اما فکر می کنم اگر وصیت ننویسم گناهی بزرگ مرتکب شده ام خصوصاً هنگامی که وصایای شهدا را می بینم . خدایا تو شاهدی که چیزی عزیزتر از جانم ندارم تا فدای اسلام و قرآن کنم پس شهادت در راهت را نصیب من گردان که شیرین ترین مرگهاست خداوندا از تو می خواهم مرگی را نصیبم کنی که با افتخار همراه باشد مرگی در راه هدفم اسلام . ای زندگان زمین برای ما اشک نریزید که ما زنده و جاویدیم . شهادت گوارایی است با نوشیدن آن عطش قلب شهید آرام می گیرد آیا افتخار نمی کنی که از وجود پر ثمرت شهیدی در راه مکتب اسلام پرورش  یافته اما خانوده ام به خصوص پدر و مادرم که حق بزرگی بر گردنم دارند بدانند که هرگز از ذهن من خارج نشده و نسبت به آنها بی تفاوت نبوده ام . از پدر و مادرم عذر می خواهم وطلب بخشش دارم و تو ای مادر از تو میخواهم که فرزندانت را به گونه ای تربیت کنی که دلسوز اسلام و انقلاب باشند . برادر و خواهران شما نیز برای من از خدا طلب بخشش کنید تا شاید خدا به حرمت دعای شما مومنی از سرتقصیراتم بگذرد . زیرا بار گناهان و خطاها بر دوشم سنگینی می کند از خواهرانم می خواهم که حجابشان را حفظ کنند و هر چه بیشتر و بهتر در راه بهبود این انقلاب قدم بردارند مادر از تو میخواهم که برادرم مصطفی را همچون علی اکبر تربیت کنی و او را در راه اسلام فدا کنی و نگذارید به فساد کشیده شود. مادر و پدر عزیزم من از بعضی دستورهای خداوند کوتاهی کرده ام امیدوارم که آنها را بجای من بجا آورید. از امت شهیدپرور اردکان تقاضا دارم که در راه پیشبرد این انقلاب تلاش کنند تا اسلام درسراسر جهان پراکنده گردد.

والسلام حمزه احمدی