وصیت نامه شهید هوشنگ هاشمی زاده ابرقوئی
با خون خود نوشتم این سرود
بر نائب مهدی درود
ِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ
كساني كه با خداوند معامله مي‌كنند جان و مال خود را مي‌دهند و در عوض بهشت مي‌گيرند، مي‌جنگنددر راه خدا مي‌كشند و كشته مي‌شوند
با درود فراوان به رهبر كبير انقلاب اسلامي خميني كبير و با درود فراوان به معلولين و مجروحين و اسراي جنگي، وصيتنامه خود را شروع مي‌كنم:
خدايا من در جهان از ياد تو غافل بودم، هيچ وقت فكر جهان آخرت را نمي‌كردم و حالا توبه مي‌كنم، خدايا تو شاهد باش من ديگر گناه نمي‌كنم.
باري همشهريان عزيز، من خيلي شماها را اذيت كردم، من خيلي به شماها آزار رساندم.
پدر و مادر عزيزم من خيلي شماها را اذيت كردم، هيچ وقت حرف شما را گوش نكردم، حرف شماها را اطاعت نكردم، مرا ببخشيد. مادرجان شما حق بزرگي بر گردن من داريد، پدرجان شما هم حق بزرگي بر گردن من داريد.
برادرانم راه مرا ادامه بدهيد و جبهه را فراموش نكنيد. خواهرانم حجاب خود را رعايت‌كنيد و فاطمه‌وار زندگي كنيد. دوستان عزيز از ياد خدا غافل نشويد، اسلحه به زمين افتاده مرا برداريد و با دشمن بجنگيد. و پدر و مادر عزيزم مبلغ 2000 تومان به(صندوق) نذورات مسجد صاحب‌الزمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف بياندازيد چون من نذر كردم.
و چند وصيتي هم براي همشهريان عزيزم داشتم:
1ـ از ياد خدا غافل نشويد.
2ـ مسجدها و پايگاه‌ها را پركنيد.
3ـ جبهه‌ها را فراموش نكنيد.
4ـ قهر كردنها را كنار بگذاريد.
5ـ غيبت نكنيد، تهمت نزنيد، دروغ نگوئيد.
6ـ به نداي امام لبيك بگوئيد.
7ـ احترام بزرگ‌ترها را بگذاريد، شبهاي جمعه دعاي كميل يادتان نرود.
8ـ در مراسم سوگواري حضرت امام حسين علیه‌السلام شركت كنيد.
9ـ از بچه‌هاي نوجوان خواهش دارم كه لات‌گري را كنار بگذارند.
10ـ از كميته هم تقاضا دارم كه منطقه ابرقو را از هرگونه فساد پاك نمايد.
11ـ از پدرها تقاضا دارم كه بچه‌هاي خود را اسلامي بار بياوريد و پسرهاي خود را بدانيد كجا مي‌روند، نماز خوانشان كنيد، دخترهاي خود را با حجاب بار بياوريد. از هم‌كلاسيهاي خودم هم تقاضا دارم درس‌هاي خود را خوب بخوانيد تا اميد مملكت باشند و مملكت را به سوي صعود پيش ببرند.
پدر و مادر عزيزم براي من گريه نكنيد و اگر خواستيد گريه كنيد به ياد 72 شهداي عزيزكربلا گريه كنيد، بر من سياه نپوشيد خوشحال باشيد كه فرزند خود را در چنين راهي داده‌ايد من يك امانتي بودم و اين امانت را سالم تحويل خداوند داديد و با خدا خريد و فروش كرده‌ايد خوشحال باشيد كه فرزند خود را در چنين راهي داده‌ايد و مرا پهلوي رفيق خودم حبيب‌رحيم‌پور به خاك بسپاريد و تا يادم نرفته پدر و مادر عزيزم، خواهر و برادرانم، قوم و خويشان و دوستان و همشهريان عزيز مرا حلال كنيد كه طاقت آتش جهنم را ندارم. خوب، التماس دعا.
اين شعر را روي سنگ قبر من بكنيد، دعاي امام يادتان نرود.
من به‌خود نامدم اینجاكه ز خود بازروم
هر كه آورد مرا باز برد در وطنم
(با خون امضاء شده دستتان به خون نگيرد، چون ممكن است نجس شود.) برادر رضا هاشمي
ثبت دیدگاه