وصیت نامه شهید محمدباقر فلاح زاده ابرقوئی 3
بسم الله الرحمن الرحيم
قال الامام علي ابن الحسين علیهالسلام: القتل لنا عاده و كرامتنا الشهاده.
كشته شدن براي ما عادت و كرامت ما شهادت است.
سلام بر امام خميني و درود و سلام فراوان بر تمام شهيدان، شهيداني كه چون شمعي در جو ظلماني پرتو افشاني ميكنند و از وجود خود مايه گذاشتهاند و باسوختن خود نجات بخش ديگران شدهاند.
آنان صداي سرخ هل من ناصر ينصرني را لبيك گفتند تا به ما بياموزند كه بايد از جان خودگذشت تا قانون رب يكتا برجا بماند. شهدايي كه از علايق دنيوي كنده شدند و به رهايي رسيدند، آنهايي كه شب زنده دار و در برابر خداوند خاضع، خاشع و ضجه زنان بودند و درپايان با دلي پاك و با چهرهاي نوراني در حالي كه كلام ابوذر را بر لب و ايمان سلمان را در دل و پايداري بلال را همراه داشتند به سوي محبوب خود شتافتند، ما بايد از اين شهيدان درسبگيريم چون آنها از امامان درس گرفتند، آنها از اين سخنان درس گرفتند كه امام (علی علیه السلام) ميفرمود:
براي جنگ آماده باشيد و براي آن تدارك ببينيد كه آتش آن شعلهور و ستمگران دربرابر شما لشكر كشيدهاند تا نور خدا را خاموش كنند و بر بندگان خدا مسلط شوند
و در جايي ديگر ميفرمايد كه:
به خدا سوگند اگر تك و تنها باشم و آن كفار و ستمگران سرتاسر دنيا را فرا گرفته باشند باكي به دل راه نميدهم و از آنان نميترسم.
بارها ميفرمود:
بَادِرُوا جِهَادَ عَدُوِّكُمْ ، با دشمنان خويش به جهاد برخيزيد.
و در جايي از نهجالبلاغه ميفرمايد:
به خدا قسم من هيچ باكي ندارم كه به سوي مرگ روم يا مرگ به سوي من آيد.
همين سخنان است كه امروز بسيجيان را به طرف جبهه ميكشاند و آنطور فداكاري ميكنند و از اسلام دفاع ميكنند.
اي مردم ايران سخنان مربوط به همان زمان خاص نبوده چون پيامبران و امامان مخصوصزمان خاصي نبودهاند بلكه براي تمام عالميان در تمام عصرها برگزيده شدهاند و شامل حال ما هم ميشود. بياييد كه به آنها جامه عمل بپوشانيد، اي مردم اگر ميخواهيد مؤمن باشيد و شيعه علي بايد به اين سخنان عمل كنيد.
شما كه در زيارت عاشورا (زیارت امام حسین علیه السلام) ميخوانيد:
يا ليتنا كنا معكم فافوز فوزاً عظيماً
اي كاش با شما بوديم تا رستگار شويم،رستگاري عظيم.
و آرزو داريد در كربلا بوديد و حسين را ياري ميكرديد الآن كاروان حسين در حركت است و اگر ميخواهيد او را ياري كنيد برخيزيد و بايد در جبهه حضور داشته باشيد.
شما ببينيد كه در واقعه كربلا همه شهيد شدند و زنها و بچهها به اسارت برده شدند اما صلح و شكست در كار نبود، اگر ما پيرو امام حسين علیهالسلام هستيم و اگر بخواهيم كربلاي حسين زنده بماند بايد مثل امام حسين علیهالسلام در مشكلات صبر كنيم، امام را شما بنگريد كه يكي از پيروان واقعي امام حسين علیهالسلام هستند غمي از مشكلات ندارند چرا؟ چون فقط و فقط هدفشان دنبال كردن هدف ايشان يعني امام حسين علیهالسلام هست لذا ميبينيد كه جملهاي كوتاه وليمسئوليت آفرين ميفرمايند و آن اينكه: اگر همه ما از بين برويم اسلام بايد باقي بماند.
اگر واقعه كربلا براي ما خوب جا افتاده باشد اين حرف امام را درك ميكنيم و ديگر كسي نميتواند بگويد چرا صلح نميكنيد، چطور صلح كنيم، مگر با كافر ميشود صلح كرد با دشمن امام حسين علیهالسلام مگر ميشود دست بيعت داد.
اگر دشمنان اسلام با صلح بر ما پيروز شوند از اسلام خبري نميماند و به قول امام اسلام هم با صلح دفن ميشود اگر ما صلح كنيم يا در جنگ سستي كنيم و به ماديات بپردازيم و اسلام را مد نظر نداشته باشيم اين براي ما ننگ است و ذلت. اگر ما زنده باشيم و اسلام زنده نباشد اينذلت است.
اي امت حزبالله فقط اسلام را در نظر داشته باشيد و ببينيد كه امام چه ميفرمايند و شكرگذار اين نعمت بزرگ يعني حضرت امام باشيد .
اي حزبالله همان طور كه در جبههها حضور به هم ميرسانيد و با صداميان آنطورسخت پيكار ميكنيد در شهر هم آنهايي را كه در غير طريق حزبالله حركت ميكنند يا آنها را هدايت كنيد يا اگر هدايت نميشوند جلوي آنها را بگيريد.
و بسيار جاي تاسف است بعد ازگذشت چندين سال از انقلاب اسلامي باز هم آثاري از فساد در جامعه باشد اگرچه كم هست ولي براي جامعهاي كه الگو و اسوه براي تمام جهانيان است و تحت حاكميت ولايت فقيه است زيبنده نيست. اميد است با خون شهداي عزيزمان اين قبيل فسادها محو شود و زمينه براي ظهورآقا امام زمان عجلاللهتعالیفرجهالشریف فراهم شود.
راه شما راه اسلام است و اگر در نمازهايتان ميگوييد: اهدنا الصراط المستقيم يعني: اهدنا الصراط الخميني
چرا كه راه امام همان صراط مستقيم است در پايان، حمد و سپاس میگويم خداوند را وعرض ميكنم خدايا من نمیتوانم شكرگزار نعمتهاي تو باشم و قلم نگاشتن لطف و كرامت تو ناتوان است خدايا ميتوانم بگويم:
الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَـذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلا أَنْ هَدَانَا اللّهُ
خدايا نميدانم چطور تو را شكر كنم كه در دنيا ما را هدايت كردي (انا هديناالسبيل) و چگونه رفتن را به ما آموختي يعني:
الذين آمنو و جاهدو في سبيل الله
از پدر و مادرم تشكر ميكنم انشاءالله كه مرا حلال كنند اگر چه من به فرزندي خود عملنكردم ولي شما ببخشيد از شما ميخواهم براي من ناراحت نباشيد چون من فقط براي خداوند به جبهه رفتم و به خاطر او شهيد شدم و اگراسلام را در نظر داشته باشيد تحمل اين ناراحتيها آسان است فقط خداوند را شكرگزار باشيد كه همه ما را به راه راست هدايت كرد و شما بايد صبركنيد و الگو باشيد و آنچنان صبور باشيد كه دشمنان اسلام ديدن ناراحتي را در چهره شما به گور ببرند و شما اي مادر من كه نميتوانم از شما سپاسگزاري كنم خداوند به شما اجر عنايت فرمايد و شما اصلاً ناراحت نباشيد چون خداوند آنچه را كه عشق به او و آرزوي او را داشتم عطاكرده و آن چيزي را عطا كرده كه در قنوتها با جمله
اللهم الرزقنا توفيق الشهاده في سبيلك
از خداوند طلب ميكردم.
از تمام برادرانم ميخواهم كه مرا ببخشند و انشاءالله خداوند به همه شما توفيق عنايت كند كه بيشتر بتوانيد به اسلام و انقلاب اسلامي خدمت كنيد و از خواهرانم ميخواهم كه مانند فاطمه زهرا و زينب همانگونه كه اسلام ميخواهد به وظائفشان عمل كنند بهجاي حقير يك نفر مؤمن و خوش استعداد را به حوزه بفرستند.
ديگر عرضي ندارم فقط التماسدعا دارم و از همه ميخواهم كه مرا ببخشند از اقوام و خويشان و از همه امت حزبالله.
3/8/65
ثبت دیدگاه