وصیت نامه شهید محمد رشیدی مریم آبادی
وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ
هرگز مپنداريد آنان كه در راه خدا كشته شدهاند مردگانند بلكه در راه خدا روزي ميخورند
اينجانب محمد رشيدي با عقلي سالم انشاا... وصيتنامه خود را مي نويسم تا از طرف من يادگاري در دفتر اين دنيا باقي بماند.
من در زماني كه ميديدم بچهها و رزمندگان به جبهه ميرفتند هميشه آرزويم اين بود كه پا به عرصه جبهه بگذارم و نامم در ليست بسيج ثبت شود و اگر خداوند مرا قبول كند بتوانم خدمتي كنم و اگر به من توفيق داد به شهادت برسم.
پدرم من از شما راضي هستم كه گذاشتيد من به جبهه بروم اميدوارم كه هيچ وقت براي شهادت من گريه نكنيد و بدانيد كه اين شهادت آرزوي قلبي من بود.
من موقعي كه ميديدم كه شهدا را با اين آب و تاب تشیيع جنازه ميكنند ميگفتم اي خوشا به حال اين شهدا به هر حال پدرجان شما هيچ وقت نگوييدكه چرا پسرم شهيد شد و از درگاه خداوند ناشكري نكنيد.
و اي مادر عزيزم شما هم هميشه چون زينب كبري صابر باشيد و از خواهرانم و برادرانم ميخواهم كه هميشه در خط امام باشند و از برادرانم ميخواهم كه هميشه سنگر جبهه و نماز جماعت و جمعه را ترك نكنيد.
و من از آن كوچكترم كه مردم حزب ا... را نصيحت كنم فقط به عنوان يك فرد كوچك از امت حزب ا... و مردم هميشه در صحنه مريمآباد ميخواهم كه هیچگاه خدا را فراموش نكنيد و در خط امام و ولايت باشيد و بدانيد كه اين دنيا ارزش ندارد و ارزش اسلام بيشتر از اين چيزهاست به خاطر چند روز خوش گذراني دنيا، حق الناس نكنيد و هميشه در صحنه انقلاب باشيد و امام را ياري كنيد. پيرو ولايت باشيد .
والسلام عليكم و رحمها… و بركاته
تاريخ10/11/1366
ثبت دیدگاه