خاطره ای از زبان برادر شهید بیت اله اسدی

بیت الله خیلی مهربان بود و با همه اعم از اعضای خانواده و دوستانش صمیمی و عاطفی برخورد می کرد، تا جایی که قدرت و توان داشت به خانواده کمک می کرد. انسانی کوشا و خستگی ناپذیر بود. هر موقع می خواستیم کاری را انجام دهیم و از او کمک می خواستیم، هرگز جواب خسته ام، نمی‌توانم و ... از او نشنیدیم.
او هرگز بی کار نمی‌ماند، فعال بود و به امور فنی و مکانیکی علاقه مند؛ دوچرخه‌ای داشت که هر موقع بی کار می‌شد آن را تعمیر می‌کرد. من موتور سیکلت داشتم که شهید آن را برایم تعمیر می‌کرد و یا اگر در روستا چراغ زنبوری و سایر وسایل خانگی خراب می‌شد پیش وی می‌آوردند و او آن را درست می‌کرد.