خاطراتی از شهید سیدآقا حسینی مهرآبادی

فرمانده بود اما ابزار کفاشي داشت. گاهي مي ديديم پوتين ها تغيير کرده اند. يک اتاقک کوچکي در اختيار داشت، سيد تمام پوتين هاي رزمندگان را اگر پاره شده بود و يا نياز به تعمير داشت، مي دوخت.
معمولا آخر شب ها پوتين ها را به اتاقک مي برد و بدون مزاحمت براي کسي، آن ها را تعمير مي کرد. مي دوخت و واکس مي زد... هر وقت به خط مي رفت ابزار کفاشي همراهش بود و با افتخار کفاشي مي کرد....
در استفاده از تانک و نفربري که در اختيار داشت، عالي بود... رزمنده اي که بي سيم را خوب آموزش ديده بود و اگر نياز مي شد آن را تعمير و بازسازي مي کرد.
سيد آقا در فرآيند آموزش توپچي بسيار موفق بود، او يک توپچي ماهر بود که با دقت کارش را انجام مي داد. زرهپوشي که در اختيار داشت را با دقت نگهداري مي کرد... از همه ويژگي هاي اخلاقي اش اخلاصش بسيار به چشم مي آمد... همه کارهايش براي رضاي خدا بود...
همرزم شهيد: دکتر احمد مهربان در همگام با حماسه، ص763