وصیت نامه شهید علی تولایی نصرت آبادی

پدر و مادرم(مادر)، مهربان و دلسوزم از شما مي‌خواهم كه زياد ناراحت نباشيد از اينكه من دربين شما نيستم و تازه بايد افتخار هم بكنيد كه خدا شما را انتخاب كرد كه فرزندتان را بوسيلة شهادت بسوي خودش برد. و مهمتر از اينكه فرزند شما اين سعادت بزرگ شامل حالش شده و از شما مي‌خواهم كه صبر (کنید) كه خدا با صابران است. و از تمامي برادرانم و خواهرانم مي‌خواهم كه مرا حلال كنند و از برادرانم مي‌خواهم كه راه مرا ادامه دهند و درسشان را بخوانند و من شايد خواست خدا نبوده كه نتوانستم باسواد شوم و البته من سعي خودم را كردم حتي درجبهه‌هاي جنگ هم بدنبال درس رفتم اما ديگر نشد. آن هم شايد خواست خدا بوده و خلاصه از شما مي‌خواهم كه هرچه كرديد مدرسه را ترك نكنيد. ديگر عرضي ندارم. فرزند شما علي تولائي خوشا آنان كه در راه عدالت به خون خويش غلتيدند و رفتند خوشا آنان كه دراين عرصه خاك بساط خويش را جمع كردند و رفتند خوشا آنان كه دراين وادي حق چو خورشيدي درخشان درخشيدند و رفتند خوشا آنان كه در راه اسلام چوكوهي استوار نه لغزيدند و رفتند