وصیت نامه شهید احمد کریمی بندرآبادی

بسم‌الله الرحمن الرحیم
  پدر عزیزم امیدوارم که اگر لیاقت آن را داشتم که شهید بشوم بعد از شهادت من از اینکه گاهی گستاخی درمورد شما مرتکب شده‌ام مرا ببخشید هیچوقت برای از دست دادن من افسوس نخورید.   
سلام من بتو ای مادرمهربان ای کسی که شبها سرمن را  بر دامن گرفتی و مرا نوازش کردی. نکند برای من گریه کنی . سرت را بلا بگیر و ندای ا...اکبر خمینی رهبر را سر بده . 
 مادر اگر مرا از دست دادی حسرت نخور. سعی کن فرزندانت را طوری تربیت کنی که همه جان خود را در راه خدا نثار کنند. 
مادر مبادا برای از دست دادن من یا فرزندان دیگرت احساس ضعف کنی که دشمن از ضعف تو سوء استفاده می‌کند . همیشه سرخود را بالا بگیر و احساس افتخارکن که دشمن شکست بخورد.
شما برادران عزیزم. امیدوارم که شما حسین گونه در راه خدا قدم بردارید. حالا دیگر وقت بازی گذشته حالا وقت فکرکردن به خدا ، نماز و قرآن و عمل‌کردن به آن است 
و شما خواهران امیدوارم که شما هم زینب گونه راه ما را ادامه دهید. راه حسین‌را این مسئولیتی است بر دوش ما گذارده شده. فرزندان خود را طوری تربیت کن که در این راه قدم بردارند و با خدا باشند.
ای همسر عزیز و مهربانم از اینکه برای شما شوهرخوبی نبوده‌ام معذرت می‌خواهم و از اینکه چند سالی که در کنار من بوده از خوشیها گذشتی و خودت را در سخت‌ترین شرایط  قرار دادی تا من راحت و آسوده باشم. متشکرم و امیدوارم در فقدان من صبرکنی و در تربیت فرزندمان کوشا باشی و اینرا هم بگویم که تو هم اگر صبور باشی و حفظ آرمان شهدا کنی  از من امانتدار باشی در ثواب شهادت من شریک هستی و طبق وعده خدا شهدا زنده امدزئس هرآینگ مراددپنار خودب ان . خداحافظ شما ... احمدکریمی 67/1/7