وصیت نامه شهید مهدی واحدی خویدکی

بسم‌الله‌الرحمن الرحیم پس از سپاس و ستایش خدای توبه‌پذیر و بخشاینده . با درود و سلام بر محمد(ص) خاتم پیامبران و درود و سلام بر محمد مصلح جهان و با درود و سلام بی‌پایان بر امام خمینی امید مستضعفان جهان و درود و سلام بر رزمندگان کفرستیز جان برکف اسلام که دست از خواسته‌ها و هوای نفسانی خود کشیده‌اند و آگاهانه به سوی جبهه‌های جنگ نور علیه ظلمت شنافته و با درود و سلام بر ارواح مطهر شهدای راه حق و حقیقت تاریخ از هابیل تا صدر اسلام و از صدر اسلام تا انقلاب اسلامی بخصوص چهار شهید محراب و بالاخص شهدای جنگ تحمیلی و سلام بر پدر ارجمند و زحمتکش و سلام بر مادر مهربان و رئوفم و با سلام به تمام دوستان آشنایانم وصیت‌نامه خود (مهدی واحدی، فرزند حسین به شماره شناسنامه 3625 صادره از شاهرود) را آغاز می‌کنم. البته من کوچکتر از آنم که بخواهم به شما وصیت بکنم از این رو مایلم چند تذکر خیلی مهم را خدمت پدران و مادران و خواهران و برادران یادآوری کنم. اولین تذکر من خطاب به تمام مردم ایران است ای مردمی که جگر گوشه‌هایتان را در راه اسلام داده‌اید قدر این امام کبیر را بدانید و از خدا بخواهید که تا انقلاب مهدی نگاهش بدارد چرا که ما مرده بودیم و او زنده‌مان کرد. ما خفته بودیم او بیدارمان کرد و بیمار بودیم او سالممان کرد و ناقص بودیم او کاملمان کرد. دومین تذکر من خطاب به قشر زحمتکش و کارگر این جامعه اسلامی است ای کسانی که پیغمبر به دستتان بوسه می‌زند بیایید کشور آورده پیغمبر را با کار و کوشش از هر گونه وابستگی نجات دهیم و کشور را به خودکفایی سوق دهید. سومین تذکر من خطاب به دانش‌آموزان این کشور و عزیز اسلامی است. ای دوستان شما باید فکری بکنید که این ملت و دولت در قبال یک انتظاری این همه سعی و کوشش دارد تا شما علم و دانش بیاموزید پس شما باید این انتظار سازندگی کشور و برآورده کردن حاجات کشور از نظر علمی را شناخته و در راه آن قدم بردارید تا دین 40 میلیون انسان بر گردن شما نیفتد. چهارمین تذکر من خطاب به پدرم است. ای پدر عزیز هرچند که نتوانسته‌ام حق ادا نشدنی شما را حتی یک ذره‌اش را ادا کنم و آن انتظاری که از من دارید عملی کنم ولی شما از راه لطف و کرامت پدرانه خود این را بر من ببخشاید و ناراحت نباشید که یک پسر بزرک کرده‌اید و حالا از دست رفته است. بلکه خوشحال و سرافراز باشید از اینکه پسری را در راه اسلام و انقلاب اسلامی و امام زمان دادید و خواهش می‌کنم در مرگ من حتی‌المقدور ناراحتی نکنید که به پیش پسر زهرا انشاءالله روز قیامت روسفید و سرافراز خواهید بود. پنحمین تذکر من خطاب به مادرم است مادر جان تو هم بر گردن من حق عظیمی داری که به اگر برروی کوه این حق را می‌گذاشتی کوه نمی‌توانست تحمل کند و ناراحتم که نتوانستم حتی یک میلیاردهم آن را ادا کنم و امیدوارم که مرا حلال کنی و اجرت را از حضرت زهرا سلام‌الله‌علیه بگیری و خواهش عاجزانه از تو می‌کنم که ناراحت نباشی از اینکه پسری را از دست داده‌ای که حتما روز قیامت در مقابل صبرت اجری جلیل خواهی گرفت و به خاطر صبر و استقامت پیش زهرا روسفید و سربلند خواهی بود. مادرجان من نمی‌گویم در مرگ خونبارم گریه نکن که کاری سخت و مشکل است ولی از تو خواهش می‌کنم که اول زیاد گریه نکنی و دوم گریه و زاری تو برای جوان امام حسین باشد و در پایان از تمام برادران و خواهران و پدر و مادرم می‌خواهم که به یاد خدا باشند که «الا بذکرالله تطمئن القلوب» و در پایان سخنانم گوشه‌ای از سخن امام حسین(ع) را برای شما خوانندگان و پدر و مادرم بازنویسی می‌کنم. این مصیبتها و سختیها زودگذر و تمام شدنی است ولی به پاداش این جانفشانی‌ها و ؟؟؟ به نعمتهای ابدی و بی‌پایان خداوندی خواهد رسید و بر سریر کرامت و بزرگواری تکیه ؟؟؟زد اگر می‌خواهید در مقام و عظمت شما خللی وارد نشود هیچگاه زبان به شکایت؟؟؟ و آنچه را که از قدر و منزلت الهی شما می‌کاهد بر زبان نیاورید. در اینجا با چند دعا، به همه تذکرات خود پایان می‌دهم. بارخدایا رهبر انقلاب اسلامی این امام عزیز را تا انقلاب حجت خود بر خلقت نگاه بدار. بار خدایا پروردگارا به مادران و پدران جوان داده صبر و اجر جلیل عنایت بفرما. خدایا بار پروردگارا بنده ذلیل و خوار و مسکین و مستکین خود را از راه لطف و کرامت خداوندی خودت ببخش. والسلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته .اللهم عجل لولیک الفرج.