وصیت نامه شهید سیدعلی رضا موسوی حسن آبادی
بسم الله الرحمن الرحیم ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون ... کسانی که در راه خدا کشته میشوند مرده مپندارید بلکه آنان زندهاند و در نزد پروردگارشان روزی میخورند. با سلام به حسین و با سلام به کسی که با نثار خون خویش و هفتاد و دو تن از یاران عزیزش درخت تنومند اسلام را آبیاری کردند و با سلام به کسی که با لب تشنه در مقابل یزید و یزیدیان ایستاد و با کشته شدن خود پیروزی اسلام بر کفر جهانی را امضاء کرد و با سلام به نالههای غریبانه و شبانه زینب دخت پیامبر - اسوه زنان و با سلام به پهلوی شکسته زهرا و با سلام بر یگانه منجی عالم بشریت و نایب بر حقش پیر جماران، بت شکن زمان، منجی نسل - موسی زمان و با سلام به تمامی خانوادههای شهدا، مجروحین، معلولین، مفقودین، اسرا و با سلام به شما امت حزبالله و همیشه در صحنه و با سلام به شما پدر و مادر عزیز و گرامی. پدر و مادر اکنون که این وصیتنامه را میخوانید من در بین شما نیستم و من کوچکتر از آن هستم که نصیحت به شما ملت عیور و از جان گذشته بکنم اما به عنوان یک شهید از اسلام که انشاءالله خداوند ما را در لیست شهیدان خویش قرار دهد میگویم سنگرهای نماز جمعه، دعای کمیل و دعای توسل و غیره که پیروزی بخش همه رزمندگان در جبههها است خالی نگذارید و همچنین نگذارید سلاح من و همرزمان شهیدم به زمین افتد که اگر به زمین بیفتد خون من و چندین میلیون شهید دیگر از صدر اسلام و از بدر رسولالله تا روحالله و از کربلای حسین تا کربلای ایران پایان خواهد شد و از رفتن بچههایتان به جبهه جلوگیری نکنید و شما ای پدر عزیزم که با زحمت شبانهروزی خود تلاش کردی که یک جوان لایق تحول جامعه اسلامی بدهی هیچ ناراحت مباش که به آرزویت رسیدی و اگرچه در زندگی ما کردار و رفتار خود دل تو را آزرده کردم از بزرگی خودتان من حقیر را ببخشید و ای مادر که شب را تا الی صبح در کنار گهواره به سر بردی تا اینکه امانتی را که خدا به شما داده خوب بزرگ کنید تو هم ناراحت نباش که خدا امانتت را به طور احسنت تحویل گرفت و تو پدرم در این امتحان پیروز درآمدید و شما با کمک در پشت جبهه میتوانید دین خود را به اسلام ادا کنید و شما ای خواهر و برادرانم سنگر من را خالی نگذارید و خواهرانم با حجاب و رفتار اسلامی اگرچه نمیتوانم در جبهه شرکت کنید مشت محکمی را میتوانید به دهان یاوه گویان بزنید و مواظب اخلاق و رفتار خود باشید و در مرگ من گریه نگنید که باعث شادی منافلقین داخلی خواهد شد. مگر پیوستن به لقاءالله گریه دارد، مگر پیوستن به حسین گریه دارد - مگر پیوستن به یاران حسین گریه دارد، مگر پیوستن به رسولالله گریه دارد احتمالا میگویید نه - پس در مرگ من گریه نکنید و هرچه شما را آزردم از بزرگی خودتان مرا ببخشید. والسلام - سیدعلی رضا موسوی حسن آباد - 64/11/11 .
ثبت دیدگاه