وصیت نامه شهید عمار محتشمی

بسم الله الرحمن الرحیم «ما لکم لاتقاتلون فی سبیل الله والمستضعفین من الرجال والشفاء والولدان الذین یقولون ربنا اخرجنا من هذه القریة لظالم اهلها» چرا درراه خدا و مستضعفین از مرد و زن و فرزندان آنان که می‌گویند خدایا خارج کن ما را از این دیار ظلم، مبارزه نمی‌کنید.» به نام خدای مهربان و رئوف و بخشنده‌ای که در دریای بیکران کرامت و لطفش بنده گنهکاری چون من را فرصت می‌دهد تا خود را از بار گناهانی که بر دوشم سنگینی می‌کند بشویم و کمک می‌کند که در پرتو دانش و در صراطش شرکت کنم. اما من متأسفانه قدر این همه نعمت را نمی‌دانم و با آنا همه لطف و رحمت بیکران هنوز غرق گناهم و در شکر وسپاس نعمتها و الطاف و مهربانیها ناتوانم و به راستی که: «ان الانسان لفی خسر». اگر اراده قادر متعال در برگشتنم به سوی او به وسیله دشمن قرار گیرد باز جز شرمساری و خجلت در مقابلش جوابی ندارم که مرا هم از چنین فیض عظیمی برخوردار ساخت. و با سلام به شما ملت شهیدپرور و مقاوم که پس از چندین سال مقاومت و جانفشانی هنوز هم حسین -وار فرزندان خود را به جبهه‌ها می‌فرستید و از کمک به جبهه دریغ نمی‌کنید نکند که خدای ناکرده غفلت کنید و شیطان شما را فریب دهد که شیطان همیشه در کمین شماست. مقاوم و پایدار باشید و به سخنان امام عزیز، پیر جماران و رهبر مسلمین جهان گوش فرا دهید و فرمایشات این رهبر بزرگ را مو به مو اجرا کنید و از جان و مال خود در راه خدا دریغ نکنید و فرزندان خود را همچنان به جبهه بفرستید. دنیا شما را فریب ندهد و این چند روز دنیای زودگذر را فدای آخرت کنید. زیرا دنیا جای ماندن نیست و برای رسیدن به هدف اصلی که همان لقاءالله است کوشا باشید. از همه دوستان و آشنایان می‌خواهم که مرا حلال کنند. پیامم به شما بازماندگان شهیدان این است که همچنان مقاوم باشید و صبر را پیشه خود سازید که «ان‌الله مع الصابرین» و بدانید که این سختیها و مصیبتها بسیار زودگذر و تمام شدنی است. و سلام بر پدر و مادر گرامیم، مادر عزیزم از اینکه شما را اذیت و آزار دادم خیلی معذرت می‌خواهم و امیدوارم که مرا ببخشید و باز ای مادر عزیزم، ای کسی که سختیهای کودکی مرا با نوازش خود جبران می‌کردی قامتت را بلند گیر و ندای الله اکبر خمینی رهبر را سرده و سخن شهیدان در راه خدا را به مردم برسان که همانا پیروی کردن از قرآن و خدا می‌باشد. ای پدر عزیز: امیدوارم که بعداز شهادت من برای آن همه گستاخی در عمر کوتاهم مرا ببخشید. نمی‌دانم چگونه بگویم که هیچوقت برای شما فرزند خوبی که می‌خواستید نبودم. امیدوارم که بتوانم در آن دنیا در پیش خدا برایتان فرزند خوبی باشم و جواب مهر و محبت شما را بدهم. سلام بر شما خواهران عزیزم نکند از مرگ من ناراحت شوید. و سلام بر شما ای برادران عزیزم، هوشیار باشید و غیر از اسلام و قرآن به چیز دیگری فکر نکنید. مادر و خواهرانم بعداز شهادت من زینب‌گونه پیام شهیدان راه خدا را به گوش جهانیان برسانید و راه شهیدان را ادامه بدهید و بدانید که راه سعادت و خیر و برکت این است و دیگر راهها به گمراهی می‌انجامد و همیشه و در همه حال به فکر خدا باشید. «پایان وصیتنامه در چادر برادران رزمنده در خط شلمچه» التماس دعا - عمار محتشمی .