وصیت نامه شهید محمدرضا صادقیان زاده

بسم الله الرحمن الرحیم بسم رب الشهدا و الصالحین...یا ایتهاالنفس المطمئنة ارجعی الی راضیة مرضیة فادخلی فی عبادی وادخلی جنتی(فجر27تا30) هان ای نفسهای مطمئن و آرام بازگردی بسوی پروردگارتان درحالیکه راضی و خشنود از شما و شما راضی از لطف او و داخل شوید به صف بندگان خالص خدا و داخل شوید به بهشت موعود خدا. (قرآن مجید) موضوع وصیتنامه اینجانب محمدرضا صادقیان‌زاده فرزند غلامرضا متولد سال .134 روی سخنم با شماست ای پدرومادر و خواهر و برادران عزیزم امروز دیگر موقع آن نیست‌که‌مرگ سیاه انسان را استقبال کند و گذشته است موقعی که انسان و بشری که اعتقاد و ایمان به خدا دارد مرگ سیاه دامنگیر او شود همه باید به سوی خدا برگردیم و این دنیا جای ماندن نیست که منطق اسلام منطق مرجعیت است رجعت بسوی پروردگار. انالله و اناالیه راجعون (بقره 156)چه بهتر اینکه خود مرگ سرخ که همان شهادت در راه خداست را انتخاب کرده و این راه را ادامه دهیم تا به پیروزی کامل برسیم. دیگر اینکه پدر و مادر عزیزم توصیه من این که امام‌خمینی که نائب برحق امام زمان(عج) را تنها نگذارید همچنانکه تنها نگذاشته‌اید و تا آخرین قطره خون خودتان پایدار باشید که مشت محکمی باشد بر دهان یاوه گویان و طاغوتان زمان. و اطاعت کنید از رهبری امام که رهبری الهی است. همین امام و روحانیت مبارز بودند که ما را از منجلاب بدبختیها و از غرق شدن در فسادهای که طاغوت ببار آورده بود نجات دادند. پس ما باید بیدار باشیم و از مرگ و کشته شدن هیچ هراسی نداشته‌باشیم که اگر کشته شویم شهیدیم. واگر زنده ماندیم باید زینب گونه عمل‌کنیم و به راه خود ادامه دهیم. پدر و مادر عزیز توصیه من به شما این است که خون پاسداران و سربازان که خالصانه برای خدا و مکتبشان می‌جنگند و کشته‌می‌شوند پاس دارید و برادرانم را خوب تربیت کنید که وقتی بزرگ شدند بتوانند در راه خدا و برای خدا به جهاد برخیزند و گوش به فرمان امامشان باشند. دیگر اینکه تمام اقوام و همسایگان را از طرف من حلال بودی بطلبید مخصوصا برادران‌و خواهرانم را خصوصا خواهر عزیز رباب که اینقدر برای من زحمت کشید و او به اندازه یک مادر به گردن من حق دارد و امیدوارم که من را حلال کند چونکه نتوانستم جبران کنم. ای مادر عزیزم و ای پدر عزیزم زحمات پسر کوچک خود را حلال کنید. دیگر اینکه من راضی نیستم که به خاطر شهادت من عروسی خواهرم را به عقب بیاندازید و هروقت که موقع آن شد وبرنامه‌هایتان جور شد به آن عمل کنید که من خوشحال تر از اینم. پدر و مادر و خواهر و برادرانم ، عزیزانم از اینکه من شهید شدم هیچ ناراحت نباشید و گریه نکنید و اگرهم گریه کنید به یاد فرق شکافته علی(ع) و بیاد حسین ابن علی(ع) و یارانش گریه کنید که ما را چون رهبری بزرگ حضرت امام خمینی نوید به بهشت و همنشین با او و حسن و یاران اومانند عمارها داده‌است دیگر اینکه کتابهایی که دارم اگر برادرانم از آن استفاده می‌کنند که هیچ و اگر استفاده نمی‌کنند به کتابخانه محل ببرید و اگر به آن احتیاج دارند استفاده کنند. و باز مبلغ پول کمی دارم و خیلی هم کم است اگر احتیاج دارید بردارید و اگر احتیاج ندارید آن را خرج جبهه و جنگ کنید . در پایان وصیتنامه‌ام از همه شما خداحافظی می‌کنم و حلال‌بودی می‌طلبم. والسلام و التماس دعا.