وصیت نامه شهید محمدرضا سالاری صدرآبادی

بسم‌الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان سلام و درود ما بر پیشگاه امام‌زمان(عج) و نایب برحقش امام خمینی . سلام ما و درود برملت شهیدپرور جمهوری اسلامی ایران . سلام ما برشهیدان صدر اسلام تاکنون . اینجانب محمد رضا سالاری فرزند عباس سالاری وصیتنامه خود را از این جا شروع می‌کنم . اولا پدرم و مادر عزیزم پس از شهادت من گریه و زاری نکنید چون که دشمنان اسلام را خوشحال می‌شوند. بعد از برادرم می‌خواهم از جای من به پدر و مادرم کمک و دست‌آنان را بگیرد. باری خواهرم بعد از من زینب‌وار زندگی خود را ادامه بدهید و در شهادت من گریه و زاری نکنی. از ملت قهرمان ایران و صدرآباد می‌خواهم که جبهه‌ها را هیچ موقع خالی نگذارید و امام امت و عزیزمان را یاری بکنید. و از پدر و مادرم می‌خواهم که بعد از شهادت من هیچ موقع در شهادت من غم و غصه نخورید. پدر گرامی و مادر عزیزم شما باید افتخار بکنید که فرزندتان در راه دین و اسلام ایران به شهادت رسیدم باری از شما می‌خواهم که مرا ببخشی چون که پدرجان شما در بیابان سرما و گرما خوردی و مرا بزرگ کردید باید مرا ببخشی و از خداوند متعال می‌خواهم که عمر پر برکت به شما عنایت فرماید باری می‌خواهم یک افتخاری در زندگی شما باشم. اول از شما می‌خواهم که مرا در حسینیه به خاک نسپاری چون که حسینیه محل عزاداری امام حسین(ع) و یاران با وفا اوست . و از اهالی صدرآباد می‌خواهم که قبرستان درست کنند که حسینیه یک قبرستان نیست بلکه عزا خانه امام حسین(ع) است . من می‌خواهم که از اولین شهید آن قبرستان باشم. باری مردم ؟؟؟ ایران می‌خواهم هیچ موقع کاری نکنید که دشمنان شرق و غرب شاد بشوند. باری از عموهای خود می‌خواهم که هر کار بدی از این بنده دیدند باید ببخشند. باری از برادر گرامی و عزیزم و خواهرهای مهربانم می‌خواهم مرا ببخشند. باری از دامادهای خود و دائی‌ها یک به یک می‌خواهم که مرا ببخشند و از شما می‌خواهم بعد از شهادت من هیچگونه ناراحت نباشید واقعا باید افتخاربکنید که من در راه دین و اسلام شهید شدم . باری همسر مهربان و عزیزم بعد از شهادت من گریه و زاری نکن چون دشمنان اسلام و جمهوری اسلامی ایران شاد می‌گردند . وصیتنامه بنده اینجا به پایان میرسد به امید پیروزی جمهوری اسلامی ایران و باز شدن حرم امام حسین(ع) و نابودشدن شرق غرب صدام دست نشانده آمریکا . و السلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته .