وصیت نامه شهید احمد زارع شحنه

بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدای شهیدان و با درود فراوان به امامان معصوم وصیت نامه ی خودم را آغاز می کنم:
پدر و مادر عزیز خوشحال باشید که چنین فرزندی را تربیت کرده اید که لیاقت رفتن به جبهه  را داشته است و اگر شهید شدم بدانید  که فرزندتان را در راه اسلام داده اید و کاری نکنید که دشمن خوشحال شود و خیلی طول نمی کشد که به دیدار شما می آیم و در آن عالم همدیگر را ملاقات خواهیم کرد و جا و مقام شهدا را خواهید دید و با خود بگویید الحمدلله کسانیکه در راه خدا جهاد کرده اند اینطور مقامی دارند و دلم می خواهد که خیلی خیلی با صبر جنازه ی من را دفن کنید و شکر خدا کنید و تو ای برادرم و تو ای خواهرم دلم نمی خواهد برایم ناراحتی کنی و بگویی زحمت کشید خانه ساخت که داماد شود و از شما می خواهم خانه را به میرزا محمد بدهید که بسیار زحمت کشید در آن و بقیه مال را قرضهایم بدهید و هر طور که پدرم می خواهد با آن معامله کند که همان است که من می خواهم ولی پنج هزار تومان آنرا برای خرجه به جبهه بفرستید که رزمندگان بخورند و با کافران بعثی بجنگند. 
اگر کسی ادعای طلبکاری از من کرد طلبش را بدهید و اگر پشت سر کسی غیبت کرده ام از من راضی شود تا خدا از من بگذرد و اگر کسی از من راضی نیست خودش بر او واجب است که بیاید و بگوید تا شما او را راضی کنید دیگر از مردم می خواهم که هر چه شما کرده اید و هر شما کردید به وصت من عمل کنید. والسلام و احمد زارع شحنه 26/6/1360