وصیت نامه شهید محمدحسین رضایی گاریزی

بسم الله الرحمن الرحیم والعصر ان الانسان لفی خسر الا الذین آمنوا و عملوا الصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر قسم به عصر که انسان در خسارت و زیان است مگر آنانکه به خدا ایمان آورده و نیکوکار شوند و به درستی و راستی و پایداری در دین یکدیگر را سفارش کردند. به نام الله و به قدرت او و برای رضای او قلم را در دست ناتوانم قرار می دهم و چند کلمه ای که از قلبم بر می آید وصیتی می نویسم تا شاید از این کلمات بتوانم درسی برای نسل آینده بسازم. نخست درود و سلام بر امام زمانم می فرستم و از خداوند می خواهم در ظهورش تعجیل بفرماید تا در پناه او و رهبری او در راه اسلام بجنگیم چقدر صحنه ی جالبی خواهد بود کی فراق می رسد آن زمان هر وقت رضای خدا باشد. امیدش در قلب مشتاقانش چنان شعله کشیده که می خواهد قلبشان از کار بیفتد درود و سلام می فرستم برای مرد خدا شناس و ایثارگر و زاهد امام خمینی (ره) که چنان با توکل به خدا با کفر جنگید فداش شوم و جان و جسم فدای یک کلام که از دهانش بیرون می آید و بر دلها می نشیند و آرامش هر قلب پرخروش است. از مردم انقلابی و اسلامی ایران می خواهم قدم به جای این بزرگوار بگذارند تا در صراط مستقیم حرکت کنند و حامی روحانیت باشند که اسلام بدون روحانیت انحراف پیدا می کند و آنان چراغ هدایت انسانها و مسلمانان هستند و آنان از مبلغان اسلام هستند. و امروز اسلام در مقابل تمامی کفر قرار گرفته و چاره ای جز مقابله با آنان نیست و اگر مقابله نکنیم و بی تفاوت باشیم اسلام را از ریشه از بین می برند و اسمی از قرآن و خدا باقی نمی گذارند. و خداوند هم شما را یاری نمی کند چون شما خدا را یاری نکردید و به منجلاب و ذلالت و گمراهی فرو خواهید رفت بروید و با این طغیان گران بجنگید و بکشید و کشته شوید که در هر دو صورت از رستگاران خواهید بود و گول این چند روز دنیا را نخورید. سفارشی که به پدر و مادرم دارم ای عزیزانم مبادا کنترل خود را از دست بدهید و ناراحتی در خودتان به وجود بیاورید و ما را در پیش شهدا خجل کنید باید خوشحال باشید که آرزوی فرزندتان برآورده شده و شکرگزار باشید و ای خدا شاهد باش نمی خواهم جنگ تمام شود و من سالم و زنده به شهرم برگردم و دیگر روی ندارم به خانواده شهدا نگاه کنم. هر چه رضای خدا خواهد بود انجام می پذیرد و هر کسی از قلب خود خبر دارد مبادا هیچ انتظاری از سپاه و دیگر ارگانها داشته باشید انتظارتان به خدا باشد و بس به هیچ فرد و هیچ گروهی انتظار نداشته باشید و انشاء الله صابر هستید و خداوند هم از شما راضی است. لباس فرم و اورکت را به سپاه فقط تحویل دهید مبادا این لباسها هیچ کس غیر از سپاه استفاده کند این لباسها مخصوص سربازان امام زمان (عج) است. و مقدار پولی که در بانک دارم خمس آن را پرداخته ام و امیدوارم در راه خیر خرج شود و برایم صدقه به فقرا فراموش نشود. حدود یکسال نماز قضا برایم بخوانید و دو ماه هم برایم روزه بگیرید و از شما و امثال شماها طلب مغفرت می کنم. خانواده ی شهدا فراموش نکنید و از آن قدردانی کنید مخصوصا خانواده های مفقودین و اسرا که واقعا قلبشان سوخته است. خداوند یاری کند تمام مستضعفان و مسلمانان کوشا در راه اسلام هست و باید امیدوار باشیم. زنده را زنده نخوانند که مرگ در پی اوست ... مثل عمر چو خورشید لب دیوار است. والسلام. محمد حسین رضایی گاریزی 29/11/1362