وصیت نامه شهید محمدرضا دشتی پوررحمت آبادی

بسم‌الله الرحمن الرحیم
من المومنین رجال صدقوا ما عاهدوالله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا
پس از حمد و ثنای خدای تبارک و تعالی و با درود بیکران بر پیامبر الهی و ائمه معصومین سلام‌الله علیهم و با درود فراوان بر رهبر انقلاب اسلامی که با رهبری پیامبرگونه آن امام عزیز امیدواریم بساط ظالمین و ستمگران جهان را درهم کوبیم وصیتنامه خود را شروع می‌کنم به آن امید که مورد لطف و رحمتش قرار گیریم. 
اگر این جنگ بیست سال هم طول بکشد با تمام قدرت ایستاده‌ایم. (امام خمینی)
ما مثل حسین(ع) در این جنگ وارد شده‌ایم و در این راه مثل حسین(ع) به شهادت می‌رسیم (امام خمینی)
یا هادی: اهدناالصراط المستقیم
الهی قدرتی به من عطا کن که برای رضای تو و برای حفظ دین تو که همان اسلام عزیز است قدم بردارم و فقط برای رضای خودت ماشه اسلحه‌ام را بفشارم. 
چقدر در آرزوی چنین روزی به پیشگاه خدایم نالیدم تا مگر توفیقی پیدا کنم که بتوانم به جبهه بیایم و در صف مجاهدان راه خدا به جنگ با کفار بپردازم. 
درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران امام خمینی که فرمودند این جنگ برای ما نعمت بود. آری نعمت چه در این جنگ جوانان بسیار عزیز به شهادت رسیدند ولی در عوض آن چه چیز که نصیب ما شد. همه امتحان خویش را دادند آنها که حسین‌وار وارد جنگ شدند و به کمک اسلام شتافتند و نگذاشتند این انقلاب که ثمره خون شهیدان تاریخ است از بین برود و چه آنهایی که نمی‌توانستند به جبهه بیایند ولی آنجا که برایشان مقدور بود به کمک مادی و معنوی برای رزمندگان پرداختند. 
پیرزنی که داراییش 7 تخم مرغ است اهدا می‌کند، پدری وقتی چهارمین فرزندش را که در جبهه شهید شده است می‌آورند فرزند پنجم خویش را که فقط 15 سال دارد به جبهه می‌فرستد و افسوس می‌خورد که اگر فرزندش شهید شود فرزند دیگری ندارد که به جبهه بفرستد، آیا فکر می‌کنید این انسان چقدر الهی شده است پس بگویید برای آنهایی که فکر می‌کنید مسلمانید موظفید ببینید چقدر به این انقلاب کمک کرده‌اید و اکنون که چهار سال از این انقلاب می‌گذرد چقدر مسئولیت خویش را انجام داده‌اید چقدر از وصایای شهدایمان را به آن عمل کرده‌اید مسلما جبهه حق و باطل همین است بدانیم که اگر کوتاهی کرده‌اید مقصرید و اگر در کربلا هم بودید همین عملتان بود خلاصه همه و همه امتحان دادند و چه آنهایی که با عملهای منافقانه و تروریستی خویش این ملت در حال جنگ را اینطور به مصائب بزرگی دچار کردند شهید مظلوم بهشتی و 72 تن پاداش و رئیس جمهوری و نخست‌وزیر را به شهادت رساندند ولی چون خدایان این انقلاب بود و هست آب از آب تکان بخورد و این ملت که به قول امام الهی شده حتی یک قدم عقب نشست که حتی هر شهیدی محکم‌تر شد و بیشتر به حقانیت خویش پی برد.
و اما پدر، مادر، برادران و خواهرانم، بدانید که اگر در میان شما دیگر برنگشتم بزرگترین افتخار نصیبمان شده است و آن چیزی را که دنبال آن بودم به آن رسیده‌ام و بدانید این حرف را از ته قلب می‌گویم که در این دنیا آرزویی بزرگتر و عزیزتر از شهادت ندارم و شب و روز از خدا می‌خواهم که هروقت مرگم فرا می‌رسد در این راه شهادت را نصیبم کند. 
پدر عزیزم، بدان که اگر شهادت نصیب فرزندت شد آن وقت است که آن پینه‌های دستت بیهوده نبوده و واقعا لقمه نانی که با این زحمت بدست آوردی و ما را بزرگ کردی بهترین ثمره را داشته است فقط می‌دانم که خیلی کوتاهی کرده‌ام و وظیفه فرزندی را خوب ادا  نکرده‌ام در این مورد من را ببخش و ؟؟؟ راضی باش و تو ای مادر مهربان که نمی‌دانی وقتی فکرش را می‌کنم که این طور فرزندانت را برای رفتن به جبهه آماده می‌کنی چقدر خوشحال می‌شوم. مادرم تو خیلی بزرگتر از آنی که من بگویم و امیدوارم صبور باشی و از من راضی شوی چون واقعا هیچ حق فرزندی را بجا نیاورده‌ام و همینطور همگیشان را سفارش می‌کنم که گوش به فرمان امام باشید و پشت سر روحانیت حرکت کنید و همیشه اجر خود را از خدا بخواهید و برای خدا کار کنید و در غیر این صورت ضرر می‌بینید. سعی کنید امام این مرد خدا را بشناسید چون واقعا  هنوز کسی این مورد الهی را شناخته است و هیچگاه دست از یاریش برندارید که اگر کوتاهی کردید در پیشگاه خدا و ائمه معصومین سلام‌الله علیهم مسئولید. و اما خواهران و برادرانم امیدوارم اگر وقتی شما را  ناراحت کرده‌ام مر ببخشید و راضی شوید. همینطور از همه دوستان و خویشان و همسایگان برایم رضایت بطلبید. 
و تو ای همسر مهربانم امیدوارم که از شهادتم هیچ ناراحت نباشی چون این لطفی است که خدا نصیبمان کرده و بگویم که خدا در قرآن می‌فرماید ممکن است شما از چه چیزی اکراه داشته باشید و حال آنکه صلاح شما در آن است و  همینطور ممکن است چیزی را بخواهید که آن برای شما کراهت دارد و همین طور خدا صلاح ما را خوب می‌داند (تقریبا به این مضمون) و  امیدوارم که با ذکر خدا آرامش و صبر خود را حفظ کنی (الا به ذکرالله تطمئن القلوب) و امیدوارم که در این مدت که با تو زندگی کرده‌ام تو را نرنجانده باشم و امیدوارم که اگر کوتاهی کرده‌ایم مرا ببخشی و راضی شوی. و اما در مورد فرزندم می‌خواهم او را چنان تربیت کنی که در  آینده سربازی جانباز برای اسلام باشد می‌دانی او را حسین نام نهادم که واقعا که حسین‌وار زندگی کند و می‌خواهم انشاءالله ادامه‌دهنده راه شهدا  باشد. 
خدایا چنان کن سرانجام کار  تو خشنود باشی ما رستگار  ما زنده به آنیم که آسوده نگیریم   موجیم که آسودگی ما عدم ماست.
ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا وانصرنا علی القوم الکافرین 
والسلام - محمدرضا دشتی