وصیت نامه شهید علی رضا خانی مزرعه آخوند

بسم رب الشهدا والصدیقین العاقل من قلب هواه ولم یبع آخرته بدنیاه خردمند کسی است که بر هوای نفس خود پیروز باشد و آخرتش را به دنیا نفروشد. پدر عزیزم مادر عزیزم امیدوارم ناراحت نباشید که امانتتان را پس گرفتند همه ما امانت هستیم و صاحب امانت بالاخره امانتهایی را پس خواهد گرفت. پدر و مادر عزیزم خویش به سعادت شما که توانستید فرزندی همچون حقیر را تربیت کنید که در راه خدا جانش را بدهد و خود این یکی از سعادتهای بزرگ است که نصیب هرکسنمی‌شود. زیاد حاشیه نمی‌روم غرض از نوشتن این نامه فقط این است که وقتی من شهید شدم وصیتنامه مرا از حسین بگیرید و این چیزها را ضمیمه وصیت بکنید. 1ـ بخشیدن من از طرف دوستان و آشنایان (کوچه - محله - فامیلها) 2ـ بخشیدن خود شماها که خیلی شما را اذیت کردم و واقعا از شماها خجالت می‌کشم امیدوارم که ببخشید. 3ـ گرفتن روزه من که به علت جبهه بودن نتوانستم بگیرم و مدتش 1 ماه است و می‌توانید نایب بگیرید و پولش را از همان مقدار پولی که در بانک هست (خودم) به طرف بدهید. 4ـ حتی‌المقدور سرخاکم بیایید. 5ـ تمام قانونهای اسلام را در زندگی پیاده کنید (اخلاق - رفتار - ترک گناه...) 6ـ هر طور که شده نگذارید بچه‌ها ترک تحصیل کنند و به درسشان ادامه دهند. 7ـ شب‌های جمعه یک خیراتی برای شهدا بدهید. 8ـ هرکس پشت سر من غیبتی کرده است یا تهمتی زده است من می‌بخشم به امید آنکه خدا مرا ببخشد. 9ـ بچه‌ها را در موقع بیکاری به کلاسهای ایدئولوژی - قرآن بفرستید تا بدانند برای چه مسلمان شده‌اند. والسلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته . 62/4/12- علیرضا خانی در ضمن این وصیت ضمیمه آن وصیتی که در دست حسین است بشود و معادل 2150 ریال به حساب جنگ‌زدگان واریز شود.