وصیت نامه شهید قنبرعلی جوکار

سمه تعالی ولاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل‌الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون گمان نکنید آنهایی که در راه خدا کشته شده‌اند مرده‌اند بلکه زنده‌اند و نزد خدای خود روزی می‌خورند. با درود فراوان به رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران و با سلام به تمام شهیدان صدر اسلام تا به حال که جنگ تحمیلی انقلاب اسلامی ایران و هم شهیدان فلسطین. آنقدر به جبهه می‌روم و می‌جنگم تا شهید شوم. ای جوانان نکند در رختخواب ذلت بمیرید که علی(ع) در محراب عبادت شهید شد و مبادا در حال بی‌تفاوتی بمیری که علی‌اکبر حسین در راه حسین (ع) و هدفش شهید شد. ای مادران مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نمی‌توانید جواب زینب را بدهید. همه مثل خاندان وهب جوانانتان را به جبهه‌ها بفرستید. برادران استغفار و دعا را از یاد نبرید که بهترین درمانها برای تسکین دردهاست و همیشه به یاد خدا باشید و در راه او قدم بردارید و هرگز دشمنان بین شما تفرقه نیاندازند و شما را از روحانیت متعهد جدا نکنند که اگر چنین کردند روز بدبختی مسلمانان و روز جشن ابرقدرتهاست حضورتان را در جبهه‌های حق بر علیه باطل ثابت نگهدارید و درامام بیشتر دقیق شوید و سعی کنید عظمت او را بیابید و خود را تسلیم او سازید و صداقت و اخلاص خود را همچنان حفظ کنید اگر فیض شهادت نصیبم گشت آنان که پیرو خط سرخ امام خمینی نیستند و به ولایت او اعتقاد ندارند برمن نگریید و جنازه من حاضر نشوند اما باشد که دماءشهداء آنان را نیز متحول سازد و به رحمت الهی نزدیک شوند و اما چند سخنی با پدر و مادر عزیزم. ای پدر و مادر عزیزم خواهش می‌کنم که شهید شدن من گریه نکنید و اگر گریه می‌خواهید بکنید برای حسین گریه کنید سرش را از بدن جدا کردند و بالای نیزه کردند و اما ای برادران عزیزم از شما می‌خواهم راه مرا ادامه دهید خداحافظ. قنبر علی جوکار .