شناسه: 368506

وصیت نامه شهید محمدحسین جوکار

به نام خداوند بخشنده مهربان به نام خداوند جهان و جهانیان و به نام خداوند درهم کوبنده زورگویان، به نام خداوند شهیدان و حضور محترم پدر و مادر عزیزم سلام عرض می‌کنم و از خداوند متعال می‌خواهم که به شما صبر و پدایری بخشد و شما را در پناه خود حفظ کند. در و مادر امیدوارم که شما از رفتن من هیچ ناراحتی نداشته باشید. روزی که از خانه قصد هجرت کردم هدفم یکی بود آن هم هدف مقدس، هدفی خدایی، تنها هدفم این بود که عزیزترین چیزی که دارم در راه خدا ایثار کنم همان کسی که آن را به من مرحمت فرموده در راه خودش ایثار کنم و این افتخار بزرگی است برای من امیدوارم شما هم از داشتن فرزندی این طور افتخار کنید و امیدوارم که اگر من هم در حق شماها کوتاهی کردم ببخشید. بخصوص مادر عزیز و مهربانم و پدر عزیزم و اگر هم بی‌خبر از خانه گذاشتم و رفتم بازهم امیدوارم مرا ببخشید و در اولین لحظه رسیدنم یک نامه برای شما دادم نمی‌دانم به دست شما رسید یا نه. به هر حال امیدوارم که شما مرا بخشیده باشید و پس از شهید شدن من راضی نیستم یک قطره اشک بریزید زیرا باید خوشحال باشید و شادی کنید و آن لحظه را لحظه عروسی من در نظر بگیرید. زیرا من نمرده‌ام و از دنیایی به دنیای بهتر رفتم، زیرا خداوند در قرآن وعده داده است که هرکس زیر بار ظلم برود و نگذارد که اسلام را از بین ببرند. از آب، خاک خود دفاع کند و عزیزترین چیزی که دارد در این راه بدهد که جان او باشد، او نامش شهید است و پروردگار از او راضی است و طبق وعده خود این اشخاص را به درجه اعلاء می‌رساند. بله پدرجان تو درباره من خیلی محبت کردی و شبها و روز جان کندی تا توانستی مرا به اینجا برسانی همچنین تو هم همنیطور مادرجان. خیلی زحمت و زجر فراوان کشیدی که امیدوارم هر دو شما مرا بخشیده باشید و از من دلخور نباشید چرا که شما را تنها گذاشتم و رفتم، این دیگر دست خود من نبود، دست ایمانم بود که مرا به سوی خود کشاند و مرا در این راه اعلاء هدایت کرد و من هم از رفتن در این راه افتخار می‌کنم و خیلی هم خوشحال هستم که این افتخار نصیب من شده، از اقوام خود یکایک معذرت می‌خواهم و امیدوارم مرا ببخشید و از دوستان خود که زیاد هستند ... از یکایک آنها می‌خواهم که مرا ببخشند و به آنها بگویید که من در وصیت خود آنها را یاد کرده بودم و طلب بخشش کردم تا از من گله نکنند و نگویند که چه دوست بی‌وفایی بود از ما جدا شد و ما را یاد نکرد یکایک آنها را سلام برسانید و بگویید که مرا ببخشند خیلی متشکرم، به خواهران، برادران سلام برسانید و از طرف من از آنها معذرت خواهی کنید. راستی وصیت مهم من این است که اگر کسی از من طلب دارد به او بدهید و اگر هم کسی به من بدهکار است که حلالش باشد و اگر از بودجه (پولی) که من پس‌انداز کرده بودم برای عروسی به هرکس که محتاج آن است بدهید و یا آن را بفرستید برای جنگ‌زدگان که واقعا مستحق آن هستند و آخرین وصیت من این است که جسدم را در همانجایی که بقیه شهداء دفن هستند دفن کنید و امیدوارم که وصیتم زودتر از جسدم به دست شما رسیده باشد و حتما به وصیتم عمل کنید. دیگر عرضی ندارم ـ خداحافظ همه ـ به امید دیدار در بهشت موعود حتما حتما حتما. بخش دوم متن وصیت نامه محمدحسین جوکار بسم رب الشهداء والصدیقین من ال مومنین رجال صدقوا ما عاهدواالله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا برخی از مؤمنان افرادی هستند که تصدیق نمودند آنچه را که باخدای خود پیمان داشتند و به پیمان خود وفا کردند، برخی از آنها به درجه شهادت نائل آمدند. گروهی دیگر در انتظار شهادت پیش رفتند و هیچ عهد خود را تغییر ندادند. حمد و سپاس فراوان که خداوند مرا آفریده (قدرت) دیدن چنان داد تا در این راه‌های خیر و خدایی قدم بردارم و تا به صدای حسین علیه‌السلام «هل من ناصر ینصرنی» لبیک گویم تا شاید خداوند مرا مورد رحمت خود قرار دهد و تنها یک موتور و مقداری پول دارم که آن را در جهت کار خیر و یا به جنگ‌زدگان بدهید. و یه امید آن روزی که همه مردم عمل صالح انجام دهند. خداوند تمام ما را مورد رحمت خود قرار دهد. والسلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته.

مطالب پیشنهادی

ثبت دیدگاه