وصیت نامه شهید حسین حسنی خورسندی

به نام خدای یکتا و بی همتا
وصیتی دیگر
سلام 
برادرانم من خوشحالی را نمی خواهم من مردن را نمی خواهم زندگی را من نمی خواهم بهشت را من نمی خواهم. سرباز خمینی بودن را می خواهم . اگر خدا خداست من بمیرم می میرم و اگر خدا نخواست من زنده می مانم من فقط راضی هستم به رضای حق تعالی.
وصیت بنده حقیر به مردم شهرستان شهر بابک و خویشان و دوستانم این است که آگاه باشید که خداوند از کارهای نیک و بد و پنهان و آشکار ما مطلع است و شما را در هر کجا که هستید تحت کنترل دارد و شما همیشه به یا خدا باشید چه خوابیده و چه نشسته واین رسم مومنان است. و هرگز مادیات و ثروتها و شهوات را بر جهاد در راه خدا ترجیح ندهید و همیشه از انحرافات بپرهیزید و بدانید نجات مومن در حفظ زبانش است و بسیاری از قتلها و و کارهای اشتباه و ناروای ما با حفظ کردن زبان برطرف می شود و امر به معروف و نهی از منکر کنید و هرگز بر سیری ظالم و گرسنگی مظلوم راضی نباشید که این رسم مردان و رادمردان نیست و در مقابل ستم آشکارا انتقاد نمایید و بر شعار دادن و علی (ع) می فرماید الشعار العمل مومن شعار مومن عمل است. و از وسوسه های شیاطین اطراف خود دوری کنید و آنها را در هم بکوبید که این برای شما بهتر است و به خدا پناه ببرید. ارحم الراحمین و از بهترین حافظان است و اگر به او پناه بردید از مشکلات زندگی خسته نخواهید شد و در مقابل سختیها با سلاحههای تیز و برندۀ ایمان و اعتقادی که به دین دارید مقابله کنید که خداوند حامی بندگان با ایمانش است و در همه چیز طریق افراط و تفریط را رعایت نمایید و اگر شما در مادیات افراط نمایید کاری حرام کرده اید و از این خدا جدا شده اید.
از همگی شما مردم می خواهم که مرا ببخشید و رزمندگان و امام را دعا کنید و تذکر دوم من این است که و بر سر قبر من خوشحال باشید و اگر می خواهید گریه کنید برای ابوالفضل العباس گریه کنید و منافقین کوردل بدانند که سرباز خمینی بودن یعنی این و این را بدانید که اسلام و قرآن تا زمانی که این چنین سربازانی دارد سرافراز و پیروز است و بر سر قبر من همگی خوشحال باشید و در آخر سفارش می کنم که اگر می خواهید خرجی برای دفن من کنید آنرا به فقرا و مستضعفین بدهید و خواهش دیگرم این است که هر کدام توانستید برای من 17 رکعت نماز قضا بجا بیاورید. والسلام .