وصیت نامه شهید مهدی جعفری نعیمی

ولاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا"بل احیاءعند ربهم یرزقون گمان مبرید آن کسانی که در راه خدا کشته شدند مرده اند بلکه زنده اند وهستند و نزد پروردگار خویش روزی میخورند ب انام خدا خداوند متعال و پرودگار عالمیان و صیت نامه ام را آغاز میکنم مینویسم من وصیت نامه ام تابدانید مردم کاشانه ام ما در این مکتب چه ها آموختیم درس عشق خواندیم و این اندوختیم راه حق راه حسین و هل من ناصرش گر مسلمانی در این زمانه یاریش خوش بود آنکس که سوزد در رهش تا ابد باشد همیشه همدمش گوش کن ای رهگذر این بند را از من خون خفته این آهنگ را چون گذر کردی بخوان این درس را تا نمانی در کلاسم بی بها هر که در راهم بیاید هست شهید چون خداوند داده بر ما این نوید ولاتقولو یقتل فی سبیل الله اموات بل احیاءولکن لاتشعرون با درود و سلام بر امام الگو راستین اسلام وعصر حاضر و با آرزوی پیروزی نهائی رزمندگان اسلام بر کفر جهانی شاید آخرین لحظه های عمرم را در جبهه رقابیه میگذرانم ولی وجدانم خوشحال است که به سوی کربلای حسینی در حرکتم و قلبم در این راه می تپد خدایا مرا در این راه ثابت قدم گردان و در جوار بندگان صالحت بپذیر اگر چه من بنده ای حقر و گناهکارم لکن به عنوان یک فرداز این اجتماع سفارش می کنم که هر چه بیشتر وحدت خود را حفظ کرده و خط امام که همان اسلام اصیل و خط سرخ محمد و آل محمد است ادامه دهید و شما هم کلاسانم سنگر مدرسه را همچون سنگر جبهه را حفظ کنید و در صورت لزوم اسلحه برداشته و برای تشییع خونهای پاک و جوشان شهیدان به جبهه بشتابید که در این زمان لحظه پاسخ به ندای حسین زما است و وای به کسانیکه چون کو فیان او را در صحنه بزرگ پیکار حق وباطل تنها گذارند وشما پدر و مادرم تمنا دارم مرا به عنوان فرزندانتان قبول کنید و در این راه صابر باشید و برادران مرا نیز به ادامه این راه تشویق کنید که الله ینصرکم و مرا مورد عفو و بخشش خود قرار دهید که اگر شما مرا ببخشید مورد بخشش خدا هم قرار میگیرم وای برادران و خواهرانم از شما خواهش میکنم که راه من را ادامه دهید و اگر موقعی بدی از من دیده اید می بخشید و ضمنا"پدر جان به اندازه شش ماه نماز قضا و یک و نیم هم روزه قضا و 300تومان هم ؟بدهید و از تمام خویشاوندان و همسایگان بخواهید اگر از من بدی دیده اند ببخشند دیگر عرضی ندارم خداحافظ حبیب الله و عبدالله و فرزند حقیرتان مهدی جعفری