وصیت نامه شهید محمود حاتمی مجومرد

و پیامی به همسنگران عزیزم در مدرسه دارم که آنها باید دانش آموزان حزب‌الله پاسداران خون و قلم در مدرسه باشند و هرچه کردند به وظیفه خودشان که همانا کسب علم است عمل کنند زیرا  استعمارگران از راه فرهنگ و علم به یک کشور حمله می‌کنند و چنان ضربه‌ای به ملت و آداب و رسوم آن وارد می‌کنند که هزارها برابر بدتر از حمله نظامی است و اگر روزی در جبهه‌ها به شما احتیاج داشته به سنگر جبهه که دانشگاه انسان‌ساز است قدم بگذارید و درس قرآن و مروت و عطوفت و آزادگی و احسان و وفا از این دانشگاه به ارمغان ببرید. 
و سخنی دارم با دوستان و آشنایانم امیدوارم راه مرا ادامه دهند اسلحه‌ای که از دوش من به زمین افتاده است برگیرند و جای مرا در جبهه پر کنند. 
 و اما ای خانواده‌ام و پدر و مادر مهربانم که می‌دانم با چه مشقتهایی فراوان مرا بزرگ کرده‌اید و من نتوانستم جبران این همه زحمات شما را بدهم امیدوارم خداوند به شما صبر حزیل و پاداش و اجر بدهد و بدانید که هدف و آرمان اصلی من که به جبهه آمدم برای رضای خدا چیز دیگری نبوده است. ان الذین آمنوا والذین جاهدوا فی‌سبیل‌الله اولئک یرجون رحمت‌الله والله غفور رحیم. البته کسانی که ایمان آوردند و هجرت کردند و در راه خدا مجاده و تلاش و کوشش نمودند به رحمت خداوند امید دارند و البته خدا آموزگار و رحمت‌بخش است. 
و خداوند به من لطف کرد که موقع مرگم شهادت در راه خودش را نصیبم کرد و بدانید بالاتر از آن نیکی نیکی دیگری نیست. قال رسول الله صلی الله علیه و آله .« و فوق کل بر بر حتی یقتل الرجل سبیل‌الله فاذا قتل فی سبیل الله فلیس فوقه بر».
«بالاتر از هر نیکی نیکی دیگری است تا اینکه انسان در راه خدا کشته شود هنگامی که در راه خدا کشته شد دیگر بالاتر از آن هیچ نیکی نیست». پس پدر و مادرم و برادر و خواهرانم زیاد در مرگ من ناراحت نباشید و بدانید که خداوند به من و شما لطف کرده است. 
و از برادرم می‌خواهم که به درسش ادامه دهد و در آینده برای ملتش دکتر سودمندی شود. و از خواهرانم تقاضا دارم زینب بار پیام مرا به گوش جهانیان برسانند و به درسشان ادامه دهند تا بتوانند به مردمشان کمک کنند و در پایان باز از پدر و مادرم خداحافظی می‌کنم و امیدوارم که از من راضی باشند و ای مادر عزیزم شیری که به من دادی هلالم کن و مبادا زیادی از حد گریه و زاری کنی چون دشمن شاد می‌شود فقط تقاضا دارم که راهم را ادامه دهید و دعای همیشگی من این بود که از خداوند می‌خواستم موقع مرگم شهادت در راه خودش را نصیبم فرماید و پدرجان از شما هم خداحافظی می‌کنم و امیدوارم از من راضی باشید و می‌دانم که خیلی برای من زحمت کشیدید. والسلام.