وصیت نامه شهید اسحاق یعقوبی

1- همسرم، برادران و خواهران! نمی گویم برایم گریه نکنید، گریه کنید اما می خواهم گریه تأسف نباشد بلکه گریه شادی و شهادت باشد، چون فرق است بین گریه برای شهید و شخصی که در بستر مرگ می میرد ... شهید شدن یعنی زنده گشتن جنبه انسانیت در انسان. خون شهید در نزد خدایش [مشهود] و متنعم است. گریه بر شهید به خاطر از دست دادن و تأسف نیست، بلکه گریه کننده با شهید عهد می بندد که در راهش باقی بماند و دنباله یا باقی مانده راهش را ادامه بدهد ... بنابراین شما هم باید، خط سرخ شهدا را ادامه بدهید و امام عزیزمان فرمود ما هرچه داریم از گریه داریم، البته منظورش گریه توأم با آگاهی بود.
2- پیام دیگرم این است که در شب جمعه دعای کمیل و یا مجلس عمومی دیگر که به نفع انقلاب اسلامی ایران است شرکت فرمایید.
3- پیام بنده به اهالی شهید پرور روستای عزیزک این است که ... سعی کنند همراه با کشاورزی در اجتماعات مردمی که به نفع اسلام است، شرک نمایید، مخصوصاً در انتخاب مجلس و ریاست جمهوری و دیگر انتخابات.
4- پیامم به خواهران روستا این است که همراه با کشاورزی در سنگر انقلاب کوشا و حجاب را حفظ فرمایند.
5- پیامم به فرزندان عزیزم این است، بعد از اینکه بزرگ شدند خود را در سنگر انقلاب قرار دهند و خونم را و خون تمام شهدا را پاسداری کنند.
6- تو ای همسرم! فرزندانم را به مدرسه بفرست که اینان باید انقلاب را نگهداری کنند.