خاطرات شهید رمضان یحیی زاده

در وصف سجایای اخلاقی و شخصیتی ایشان می توان گفت: « در وجود او صداقت، وفاداری، اخلاق خوب موج می زد. آنقدر معتقد و پایبند به اصول و احکام الهی بود که کاملا در قبل از انقلاب و با وجود محیط سیاسی آن زمان در جریان مسائلی دینی روز قرار می گرفت و حتی رساله حضرت امام، کتاب ولایت فقیه، نوارهای 57-56 به دست ایشان می رسید. بیش تر اوقات فراغت اش را با قرآن و مسائل دینی می گذراندو یا در تکیه و مساجد و یا در خانه مشغول مطالعه کتاب های دینی بود. مقام زندگی اش در مسائل دینی خلاصه می شد. اگر بخواهیم به ایشان نمره ای بدهیم، آن نمره 20 می باشد. حتی به فرزندان نیز در انجام همین امورات سفارش و راهنمایی می کرد. دوست و انتخاب آن در نظر او بسیار مهم و نسبت به این موضوع حساسیت نشان می داد؛ چرا که دوستان بد را بلایی بر سر آدم می دید و می گفت:« سبب گمراهی آدم می شوند.» رفتارش با خانواده خصوصا فرزندان بسیار نیکو و دوستانه بود. آن ها با هم چون دوست برخورد می کردند. و احیانا اگر اشتباهی از طرف آن ها می دید با دادن شرط برای آن ها، آنان را متوجه اشتباه شان می‌کرد.»