نوشتن وصیت نامه

سید کتاب شهید برونسی رو به من داد و تاکید کرد که حتما بخونمش من اصلا با شهدا رفاقتی نداشتم هر روز می پرسید کتاب رو خوندی ؟! چه نتیجه ای ازش گرفتی؟! خیلی از جوانها و نوجوانهای غافل مثل من رو با همین کتابهای شهدا آشنا کرد و تو مسیر شهدا قرار داد...
هر سال که می خواست بره راهیان نور وصیت نامه می نوشت می آورد می داد به من ، برای من جای سوال بود وصیت نامه چیه ، عقلم قد نمی داد که سید هر لحظه خودش رو برای رفتن آماده کرده بود کوله بارش همیشه آماده بود و نشون می داد که هیچ تعلقی به این دنیا نداره اون روایتی که می فرماید همیشه مرگ رو یاد کنید تا از خدا و معنویت جدا نشوید سید هم مصداق بارز این روایت بود.
وصیت نامه اش رو به من می داد و می گفت تا وقتی زنده ام هیچ کدومش رو نخون 
من اون وقتها نمی فهمیدم اما الان می فهمم که سید همه زندگیش رو شبیه شهدا کرده بود ، ادا نبود وقتی می رفت در مناطق خادم الشهدا باشه دقیقا عین شهدا وصیت می کرد چون کارش رو خیلی مقدس می دونست و مرگ در این راه رو هم برای خودش سعادت می دونست.