گفتگو با همسر شهید 1

اینجانب مینا محمدی همسر شهید مرتضی ترابی کمال هستم.
اوایل سال ۱۳۶۰با آقای مرتضی ترابی کمال ازدواج کردم. زندگی خوبی در کنار ایشان احساس می کردم. ایشان بعد از جنگ وارد کمیته سپاه شدند. حاصل ازدواجمان سه فرزند است که پسرم یاسر در سال ۶۱ به دنیا آمد، فرزند دوم سمیه درسال ۶۵ به دنیا آمد، و فرزندان آخرم دختردو قلو فاطمه و محبوبه بودند که در سال ۷۰ به دنیا آمدند.
محبوبه عزیزم در اثر بیماری ناشناخته از دنیا رفت،و من و حاج مرتضی با اینکه ۳ فرزند داشتیم داغ فرزند چهارمی که از دست داده بودیم خیلی برایمان سخت بود.
یادم می آید شبی که محبوبه فوت کرد.همسرم در ماموریت بود و وقتی خسته و رنجور برگشت،محبوبه به پدرش نگاهی کرد و لبخند کودکانه ای زد و عمر چند ماهه اش در کنار من و همسرم تمام شد و دل ما داغدار کرد.
حاج مرتضی بسیار مهربان بوددر کار خود بسیار جدی بود و پشتکار داشت. زمانی هم که بچه دار شده بودیم در نگهداری بچه ها و بازی با بچه ها بسیار به من کمک می کرد.
گاهی من استراحت می کردم و خودش به تنهایی دوقلوها را نگه می داشت و آنها را می خواباند. در کارهای خانه بسیار کمک می کرد. و هیچوقت دست خالی به خانه نمی آمد .
زمانی که خداوند دوقلوهای دختر را به ما داداز همدان تا شهر بهار با خوشحالی آمده بود و به همه ی فامیل شیرینی داده بود.